15. Ceza Dairesi 2014/17931 E. , 2017/975 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında TCK" nın 155/2, 43, 168/2, 52/2-4, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın müştekinin müdürü olduğu şirkette muhasebe elemanı olarak çalıştığı, sanığın 31/03/2011 tarihinde şirkete ait ... otelinden 1.300 TL parayı şirkete teslim etmek üzere aldığı, ... isimli şirket çalışanına paranın 60 TL" sini teslim ettiği, geri kalan parayı teslim etmediği, sanığın 21/06/2011 tarihinde şirket kasasından otelin işyeri ruhsatında harcanmak üzere 2.500 TL parayı teslim aldığı, sanığın bu parayı ruhsat harcamaları için kullanmadığı, mal edindiği ve bu şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanık savunması, mağdur beyanı, tanık ifadesi ve dosya kapsamından sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın lehe hükümlerin uygulanmadığına dair sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Adli para cezası taksitlendirme yapılırken uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK" nın 52/4. maddesi gösterilmeyerek CMK" nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2- TCK" nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun" un 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK" nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasından, 5237 sayılı TCK" nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK" nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” taksitlendirmeye ilişkin kısma da “TCK" nın 52/4. maddesi gereğince" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
