Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/6889 Esas 2022/1488 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 27.11.2018 tarih ve 2016/322 E- 2018/263 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 26.06.2020 tarih ve 2019/197 E- 2020/556 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili Sabancı Topluluğu şirketlerinin faaliyet gösterdikleri sektörlerde lider konumunda olduğunu, temel faaliyet alanlarının Türkiye’nin hızla büyüyen sektörleri olan finansal hizmetler, enerji, çimento, perakende ve sanayi olduğunu, müvekkilinin 100 yıla yakın zamandır süregelen ticari hayatında yarattığı markaların (genellikle) sonuna SABANCI soyadını işaret eden “SA” ibaresini eklediğini, bu şekilde Sabancı Holding’i işaret eden markalar zinciri oluşturduğunu, itiraza konu markanın sahibi şirketin faaliyet alanı düşünüldüğünde birçok farklı faaliyet alanında kullanılan ve tescil ettirilmiş olan “SA” markasının tanınmış marka olarak tescil edildiğini, müvekkilinin faaliyet gösterdiği tüm sektörlerde “SA” son ekli markaları ile tanındığını ve 60 yılı aşkın süreden bu yana marka yaratmakta kullandığı teknik tüketici tarafından çok iyi bilindiğini, markalarının hangi mal/hizmet grubunda olduğu fark etmeksizin müvekkili şirketle özdeşleştiğini ve bu işaretin güven ve itibarın göstergesi olarak kabul edildiğini, davalı şirket tarafından 37, 39, 40, 42. sınıflara ilişkin 2015/02367 başvuru nolu “ANSA ENERJİ” ibareli marka başvurusu hakkında diğer davalı Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından yayın kararı verildiğini, müvekkilinin tanınmış “SA” markası ve “ENERJİSA” markası ile ayırt edilemeyecek kadar benzer olması ve karışıklığa yol açabilecek derecede benzer olması, müvekkil markasının tanınmış olması ve başvuru sahibinin kötü niyeti sebebiyle yayına itiraz edildiğini, itirazın reddedildiğini, itirazın reddi kararına karşı müvekkilinin YİDK nezdinde itirazda bulunduğunu,itiraz hakkında 14.06.2016 tarihli, 2016-M-6350 sayılı karar ile itirazın reddine karar verildiğini, ANSA ENERJİ markasının görsel, işitsel yönden müvekkilinin “SA” markası ile ve “SA” son ekiyle yaratılmış olan markaları ile ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu, davalı şirkete ait markanın son kısmının ise ENERJİ kelimesinden oluştuğunu, ENERJİ kelimesinin müvekkilinin tanınmış markası ENERJİSA'da birebir aynı şekilde yer aldığı, markaların birbirleriyle ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu, müvekkile ait ENERJİSA markasının varlığı karşısında davaya konu markanın müvekkilin tanınmış SA markası, bu tanınmış SA markasından üretilen seri markalar ve ENERJİSA markası ile benzerlik taşıdığını ve söz konusu markaların karıştırılma ihtimali bulunduğunu, davaya konu başvuru kapsamındaki hizmetler, müvekkilin tescilleri kapsamındaki ürünler/hizmetler ile birebir aynı ve benzer olduğunu ileri sürerek YİDK kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket, davaya yanıt vermemiştir.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, 2015/02367 sayılı ibareli davalı markası; beyaz zemin üstüne, siyah renkte büyük harflerle yazılmış “ANSA ENERJİ” ibaresinden oluştuğu, herhangi bir anlamı olmayan ANSA kelimesi, markanın esaslı, ayırt edici unsuru olduğu, markada yer alan “enerji” kelimesi ise markanın kapsadığı bir kısım hizmetleri tanımlayan tali unsur konumunda olduğu ve markaya ayırt edicilik katmadığı, davacının itiraza mesnet gösterilen markaları ise; ENERJİSA ve SA şeklinde olduğu, markaların tamamında SA ibaresi markasal ayırt ediciliği haiz unsur olduğu, davacı markalarının esaslı unsuru olan SA ibaresi, davalının “ANSA” ibareli markasında son hece olarak yer almakla birlikte; markanın sadece bu ibareden oluşmadığı, dava konusu marka başvurusu incelendiğinde, markanın “ANSA” ve “ENERJİ” ibarelerinden oluştuğu, ANSA ibaresi içinde yer alan “SA” ibaresinin ön planda olmadığı, “AN” ibaresiyle birlikte bir bütünlük arz ettiğinin görüldüğü, ayrıca, davalı markasında “SA” ibaresini ön plana çıkartacak herhangi bir farklılaştırmaya gidilmediğinin de açık olduğu, her ne kadar taraf markalarının emtia listeleri 39, 40 ve 42. sınıflar bakımından aynı/aynı tür hizmetlerden oluşmaktaysa da 2015/02367 sayılı “ANSA ENERJİ” ibareli davalı markası ile davacının SA ve ENERJİSA ibareli markaları arasında, işitsel, görsel, kavramsal ve genel izlenim itibariyle bir benzerlik olmadığı, 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında “benzerlik” ve bağlantı kurma ihtimali dahil iltibas tehlikesi bulunmadığı, YİDK kararının yerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalının “ANSA” ibareli markasında "SA" ibaresi son hece olarak yer almakla birlikte, markanın sadece bu ibareden oluşmadığı, ANSA ibaresi içinde yer alan “SA” ibaresinin ön plana çıkarılmadığı, “AN” ibaresiyle birlikte bir bütünlük arz ettiği, “SA” ibaresini ön plana çıkartacak herhangi bir farklılaştırmanın da bulunmadığı, markalar arasında, işitsel, görsel, kavramsal ve genel izlenim itibariyle bir benzerlik olmadığı, 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında “benzerlik” ve bağlantı kurma ihtimali dahil iltibas tehlikesi bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 03/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.