Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/13527 Esas 2016/11649 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 25.04.2014
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında TCK"nın 22/6 maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına
2-Sanık ... hakkında TCK"nın 85/2, 62, 50/1-a,52,53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanık ..."nın mahkumiyetine, sanık ... hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümler sanık ... müdafİi ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, sanık ..."in katılan sıfatı bulunmadığından sanık müdafinin temyiz isteminin sadece sanık ... hakkındaki hükme yönelik olduğu kabul edilerek dosya incelendi gereği düşünüldü;
1-Sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA;
2-Sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
TCK"nın 22/6. 1. cümlesinin uygulanabilmesi için taksirle hareket sonucu neden olunan neticenin, münhasıran sanığın kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağdur olmasına yol açması gerektiği, olayda ölenlerden birinin sanığın oğlu olmasına rağmen, diğer ölen ..."ın sanığın kayınbiraderinin eşi olmasının tek başına anılan hükmün uygulanmasını gerektirmeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA; 06.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.