Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/40 Esas 2020/6361 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacılar vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 27.10.2020 Salı günü davacılar ve davalı tarafından gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan sonra vaktin darlığından dolayı işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmış olup dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili;müvekkillerinin ortak murisi olan ... ’ın sevk ve idaresindeki araçla 13/12/2016 tarihinde tek taraflı olarak yaptığı trafik kazasında vefat ettiğini,kazaya karışan aracın davalı ... nezdinde ZMMS poliçesi ile sigortalı olduğunu, müvekkillerinin olay nedeniyle destekten yoksun kaldıklarını beyanla,fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak şimdilik 10.000 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili ; davacılarca talep edilen zararın 01/06/2015 tarihinde yürürlüğe giren Karayolları Motorlu Araçlar ZMSS Genel Şartları ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 92/g bendi uyarınca davacı tarafın tazminat isteminin poliçe teminatı dışında kaldığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Osmaniye 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 06/03/2018 tarih ve 2017/153 Esas, 2018/52Kararsayılı ilamı ile toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, 01/06/2015 tarihinde yürürlüğe giren Karayolları Motorlu Araçlar ZMSS Genel Şartları uyarınca destek şahsının kusuruna denk gelen tazminat taleplerinin, teminat dışı bırakıldığı, meydana
gelen kazada davacıların desteği sürücünün tam kusurlu olması, ZMMS poliçesinin, 01.06.2015 tarihinde yürürlüğe giren Karayolları Motorlu araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları ile ilgili yapılan düzenlemeden sonra, 08.03.2016 tarihinde düzenlenmiş olması nedeniyle davacıların destek tazminatını davalı sigortadan talep etmelerinin mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine,karar verilmiş; davacılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Adana Bölge Adliye Mahkemesi’nce; ilk derece mahkemesi kararı usul ve yasaya uygun olduğundan, davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1. maddesi gereğince esastan reddine,karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacılar vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacılar vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, duruşmada vekille temsil olunmayan davalı yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına ve aşağıda dökümü yazılı 18,50 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına 02/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.