2. Ceza Dairesi Esas No: 2009/44168 Karar No: 2011/12755 Karar Tarihi: 09.06.2011
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2009/44168 Esas 2011/12755 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık suçundan yargılanan sanığın daha önce kasıtlı suçtan mahkum olduğunu tespit etti. Bu sebeple, hükmün açıklanmasının geri bırakılması için gereken \"kasıtlı suçtan mahkum olmama\" koşulunun bulunmadığına karar vererek, hükmün geri bırakılmasının mümkün olmadığına hükmetti. Ancak, hükmün diğer temyiz itirazlarına ilişkin herhangi bir yer olmadığı belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5271 sayılı CMK.nun 231/6. maddesi (a) bendi, 5237 sayılı TCK’nun 51. maddesi, 5237 sayılı TCK’nun 62. maddesi ve 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesi.
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olduğu anlaşıldığından, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için aranan 5271 sayılı CMK.nun 231/6. maddesinin (a) bendinde yazılı "kasıtlı bir suçtan mahkum olmama" koşulunun bulunmaması nedeniyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede; Dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, 1-) Sanığın daha önce üç aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmemiş olması karşısında, suçu işledikten sonra "yargılama sürecinde pişmanlık gösterip göstermediği" dikkate alınıp tekrar suç işleyip işlemeyeceği konusunda oluşan kanaat değerlendirilerek cezasının ertelenip ertelenmeyeceğine karar verilmesi gerekirken, geçmiş mahkumiyetini değerlendiren ve 5237 sayılı TCK’nun 51. maddesinde yer verilmeyen, yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi, 2-)Sanığın 12.07.2007 duruşmadaki, lehe hükümlerin uygulanması talebinin, 5237 sayılı TCK"nın 62.maddesini de kapsamasına rağmen bu konuda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi, 3-)Sanığa hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin birinci fıkrasının a-b-d ve e bentlerinde belirtilen haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, aynı maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde gösterilen haklardan ise kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09.06.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.