Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/41622 Esas 2022/13840 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi


A)Sanık ... müdafisinin 18.04.2019 tarihli “temyiz isteminin reddine dair ek karara” yönelik temyizinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmadığı ve bu itibarla İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin 18.04.2019 tarihli temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararında hukuka aykırılık bulunmadığından, sanık müdafisinin temyiz isteminin CMK'nin 296/2 ve 298. maddeleri gereğince REDDİNE,
B)Sanık ...’in “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyizinin incelenmesinde;
Sanık ...’in yokluğunda verilen kararın, aynı zamanda bilinen en son adresi olan MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebliğ işlemi usulsüz olduğundan, sanığın öğrenme üzerine hükmü yasal süresinde temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Bölge Adliye Mahkemesince yapılan yargılamada sanığın savunmasının alınması zorunlu olduğundan, 5271 sayılı CMK’nin 147 ve 191. maddeleri uyarınca usulüne uygun şekilde sorgu işlemi yapılmadan, ilk derece mahkemesince verilen beraat hükmünün kaldırılıp, mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle, CMK’nin 289/1-h maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2-Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmesine, 04.07.2022 tarihinde oy birliğiye karar verildi.