Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/3172 Esas 2020/6434 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3172
Karar No: 2020/6434
Karar Tarihi: 24.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/3172 Esas 2020/6434 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, temyiz başvurusunda bulunulmuş ve hükmün bozulması kararı verilmiştir. Bozulma nedenleri olarak, hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamında olduğu ve uzlaştırma işlemlerinin yapılmadan hükmün verildiği, suçun tamamlanmış olduğu yerine teşebbüs aşamasında kaldığı kabul edilerek eksik ceza tayini yapıldığı gösterilmiştir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuş, kazanılmış haklar gözetilerek yeniden değerlendirme yapılması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 7/2. maddesi
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 35. maddesi ile değişik CMK'nun 254. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi

17. Ceza Dairesi 2020/3172 E. , 2020/6434 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nun 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nun 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nun 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Sanığın, hırsızlığa konu eşyaları alıp olay yerinden ayrıldıktan sonra mağdurun eşi ve komşusu tarafından sanığın kaçtığı istikamet yönüne gidildiği ve sanığın bindiği araç durdurularak çalınan eşyalardan sadece ikisinin bulunduğu olayda, hırsızlık suçunun tamamlanmış olduğunun kabulü yerine teşebbüs aşamasında kaldığı kabul edilerek 5237 sayılı TCK"nın 35/2 maddesinin uygulanması sonucu sanık hakkında eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz olmadığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının GÖZETİLMESİNE, 24/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.