Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/9791 Esas 2019/566 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9791
Karar No: 2019/566
Karar Tarihi: 23.01.2019

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/9791 Esas 2019/566 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkumiyetine karar verdi ancak, sanıkların savunma hakları kısıtlandığı için adil yargılanma hakkının ihlal edildiğine karar verildi. Ayrıca, gizli soruşturmacı tarafından birden fazla kez uyuşturucu madde alınmasının atılı suçun zincirleme olarak işlenmesine sebep olmadığı ve cezaların TCK'nın 43. maddesi ile artırılması suretiyle fazla ceza tayin edilmesinin yanlış olduğu belirtildi. Dosya içerisinde yer alan gizli soruşturmacı görevlendirme kararı, arama kararı ve kan örneği alınmasına ilişkin kararların onaysız fotokopi olduğu ve CMK’nın 169. maddesine aykırı davranıldığı söylendi. Son olarak, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesiyle ilgili olarak yayımladığı kararın dikkate alınması gerektiği vurgulandı.
Kanun maddeleri:
- CMK'nın 176/4. maddesi
- CMK'nın 190/2. maddesi
- TCK'nın 43. maddesi
- CMK’nın 169. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi

20. Ceza Dairesi 2015/9791 E. , 2019/566 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanıklar hakkında verilen hükümlerin incelenmesinde;
1)Dava dosyasına konu suç nedeni ile tutuklu bulunan sanıklara iddianamenin 11/06/2012 tarihinde tebliğ edildiği, sanıkların savunmalarının alındığı duruşma tarihinin de 12/06/2012 olduğu, CMK"nın 176/4. maddesi uyarınca tebliğ ile duruşma günü arasında en az bir hafta süre bulunması gerektiği ancak bu süreye uyulmamasına rağmen sanıklara CMK"nın 190/2. maddesi uyarınca duruşmaya ara verilmesini istemeye hakları olduğunun hatırlatılmadığı, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-b maddesi uyarınca savunmalarını hazırlamak için gerekli zamana ve kolaylıklara sahip olma hakkının kullandırılmaması sureti ile sanıkların savunma hakkının kısıtlanması ve adil yargılanma hakkının ihlal edilmesi,
Kabule göre de;
2)Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 28/04/2015 tarih, 2014/462 esas, 2015/135 karar ve 2014/848 esas, 2015/136 karar sayılı kararlarında da bahsedildiği üzere; gizli soruşturmacı tarafından sanıklardan birden fazla kez uyuşturucu madde alınmasının, ayrıca suç oluşturmayacağı ve gerçek anlamda bir "alım-satım" söz konusu olmadığı gözetilmeden atılı suçun zincirleme olarak işlendiği kabul edilerek, sanıkların cezalarının TCK"nın 43. maddesi ile artırılması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
3)Dosya içerisinde yer alan gizli soruşturmacı görevlendirme kararı, arama kararı ve kan örneği alınmasına ilişkin kararların onaysız fotokopi olduğu anlaşılmakla, hükme esas alınan belgelerin aslı veya onaylı örneklerinin dosya içinde bulundurulmaması suretiyle CMK’nın 169. maddesine aykırı davranılması,
4)Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının Resmi Gazetenin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan diğer yönleri incelenmeksizin hükümlerin BOZULMASINA, 23.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.