Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/252 Esas 2019/481 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/252
Karar No: 2019/481
Karar Tarihi: 04.02.2019

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/252 Esas 2019/481 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bölge Adliye Mahkemesi'nin verdiği karar, davacının 38.134,52 TL maddi ve 50.000,00 TL manevi tazminat talebiyle açtığı dava sonucunda, davalı tarafın istinaf başvurusu üzerine yeniden değerlendirilerek, maddi tazminat talebinin tam kabul edildiği ve 38.134,52 TL maddi tazminata ve manevi tazminat talebinin kısmen kabul edilerek 7.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği, fakat hükmedilen tazminatların ayrı ayrı 41.530,00 TL temyiz sınırının altında kaldığı için davalı tarafın temyiz itirazlarının reddedildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, HMK'nın 353-(1) b-2 ve 362/1-a maddeleri kararda yer almaktadır.

21. Hukuk Dairesi 2018/252 E. , 2019/481 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
KARAR
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi itibariyle 41.530,00 TL dir. Dava ve ıslah dilekçesi birlikte değerlendirildiğinde davacı tarafça 38.134,52 TL maddi ve 50.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunulduğu, mahkemece maddi tazminat isteminin tam kabulü ile 38.134,52 TL maddi tazminata ve manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulü ile 12.000,00 TL’ye hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince davalının istinaf başvursunun manevi tazminat yönünden kabul edildiği ve HMK’nın 353-(1) b-2 maddesi gereğince mahkeme kararının düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmek suretiyle maddi tazminat isteminin tam kabulü ile 38.134,52 TL maddi tazminata ve manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulü ile 7.000,00 TL’ye hükmedildiği, Bölge Adliye Mahkemesinin iş bu kararın taraf vekillerince temyize getirildiği, davacı vekilinin yerel mahkeme kararını daha önce istinafa getirmemiş olduğu da dikkate alındığında, hükmedilen ve reddolan tazminat miktarlarının karar tarihi itibariyle ayrı ayrı 41.530,00 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı açıktır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp, taraf vekillerinin temyiz itirazlarının H.M.K."nun 362/1-a maddesi uyarınca reddi gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle taraf vekillerinin temyiz dilekçelerinin hükmün kesinliği nedeniyle REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 04/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.