MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili; müvekkili kooperatifin üyesi olan davalının, Mart 2001 - Mayıs 2006 dönemine ilişkin üyelik aidatları ve gecikme cezalarını ödemediğini, bu nedenle davalı hakkında icra takibine başlandığını, davalının haksız itirazı sonucu takibin durduğunu ileri sürerek, itirazın iptali ile %40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; takip konusu dönemde müvekkilinin kooperatif üyeliğinden ihraç edildiğini, daha sonra açılan dava sonucu ihraç kararının iptal edildiğini, davacının bu nedenle sadece faizsiz ve cezasız üyelik aidatını isteyebileceğini, ayrıca davacı kooperatif yöneticilerinin yaptıkları haksız işlemleri nedeni ile yargılandıklarını, kooperatifçe müvekkiline konut tahsis etmediğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya içeriğine göre; davalının davacı kooperatifin üyesi olduğu, üyelikten çıkarılmasına yönelik kararın mahkeme kararı ile iptal edildiği, davacı kooperatifin yöneticileri hakkında açılan ceza davasının beraat kararı ile sonuçlandığı, davalının davacıya üyelik aidatları nedeni ile borçlu olduğu gerekçesi ile davanın kabulü ile %40 tazminata karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1)Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
2) Davacı kooperatifin 13.02.1999 tarihinde yapılan olağan genel kurul toplantısında aidatlarını zamanında ödemeyen ortaklardan aylık %15 oranında gecikme faizi alınmasına karar verildiği görülmüştür. Kooperatif ile ortağı arasındaki ilişki ticari bir nitelik içermediği gibi, kâr-zarar amacı gütmeyen ve sosyal yönü bulunan bir özellik taşır. Kural olarak aidatların geç ödenmesi halinde gecikme faizi alınmasına karar verilmesinde bir yanlışlık bulunmamakla birlikte bu gecikme faizinin belirlenmesinde BK" nun 19. ve 20. maddeleri gözönünde tutulmalıdır. Hal böyle olunca mahkemece açıklanan hususlar dikkate alınarak 01.02.1999 - 31.12.2002 dönemine ilişkin, gecikme faizi olarak belirlenen %15 oranın fahiş olduğu değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine 13.09.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.