Esas No: 2022/851
Karar No: 2022/1564
Karar Tarihi: 07.03.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/851 Esas 2022/1564 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Taraflar arasında görülen davada davalı tarafından istinaf edilen İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi'nin esastan reddine dair verdiği kararın Yargıtay tarafından incelenmesi istenmiştir. Davanın konusu, 49.560 TL bedelli çek sebebiyle borçlu olmadığının tespiti talebidir. Karar tarihi olan 01.12.2021 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 78.630 TL olduğundan, davalı aleyhine hükmedilen miktarın temyiz kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle davalı vekilinin temyiz istemi miktar yönünden reddedilmiş ve karar İlk Derece Mahkemesine gönderilmiştir. Kararda, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi ve Yargıtay tarafından da bu kararın verilebileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a. ve 366. maddelerine atıfta bulunulmuştur.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16.HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 07.11.2018 tarih ve 2017/1110 E. – 2018/1191 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi'nce verilen 01.12.2021 tarih ve 2019/959 E. - 2021/2032 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, 49.560,00 TL bedelli çek sebebiyle borçlu olmadığının tespiti talebine ilişkindir. Karar tarihi olan 01.12.2021 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 78.630,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, mahkemece davanın kabulüne karar verildiği, davalı aleyhine hükmedilen miktarın temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 07/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
