Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/20609 Esas 2014/116 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
...
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Davacı vekiline, kısa karar 30/04/2013 tarihinde tefhim edilmiş olup, mahkemece temyiz harcının süresinde yatırılmadığı gerekçesiyle 23/05/2013 tarihli ek kararı ile temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili, temyiz talebinin reddine dair ek karar ile birlikte gerekçeli kararı temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 294/3.maddesine göre "Hükmün tefhimi, her hâlde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur."
HMK"nın 297/2.maddesine göre "Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir."
Yerel Mahkemenin tefhim ettiği kısa karar (hüküm sonucu), HMK"nın 297/2.maddesindeki unsurları içerir biçimde tutanağa geçirilmediği ve ayrıca gerekçeli kararında davacı vekiline tebliğ edilmediği dolayısıyla yasada öngörülen (8) günlük temyiz süresinin geçtiğinden sözedilemez. Hal böyle olunca, davacı vekilinin hükmü süresinde temyiz ettiği anlaşıldığından yerel Mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararının bozularak kaldırılması ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432/son maddesi gereğince asıl hükmün temyizini amaçlayan temyiz itirazlarının incelenmesi gerekir.
Yukarıda belirtilen gerekçeye göre, davacının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yerel Mahkemenin davacı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin 23/05/2013 tarihli ek kararının bozularak kaldırılmasına ve usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 13/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.













...