Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma, kasten yaralama
Hüküm : Kasten yaralama suçundan;
5237 sayılı TCK"nın 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 21/2, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
5237 sayılı TCK"nın 86/2, 21/2, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan;
5237 sayılı TCK"nın 179/3, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Kasten yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ..."in mağdur ..."a karşı işlediği basit yaralama suçundan sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 25.12.2014 tarihinde verilen 1600- TL"den ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Sanık ..."in katılan ..."a karşı işlediği kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz itirazlarının,
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 - 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemesinde;
10.03.2011 tarihli Uşak Adli Tıp raporunda, katılanın ateşli silahla yaralanmaya bağlı olarak iyileşme olanağı bulunmayan bir hastalığa ( posttravmatik epilepsi) neden olacak şekilde yaralanmış olması sebebi ile sanık hakkında tayin edilen temel cezadan TCK"nın 89/3-e maddesi uyarınca arttırım yapıldıktan sonra TCK"nın 87/2-a maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği gözetilmeksizin, TCK"nın 87/1-d maddesi gereğince arttırım yapılması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında tayin edilen temel cezadan TCK"nın 86/3-e maddesi gereğince ½ oranında arttırım yapılması gerekirken hesap hatası sonucu 1 kat arttırım yapılarak sanık hakkında fazla cezaya hükmolunmuş ise, TCK"nın 87/1-d maddesi uyarınca sanık hakkında tayin edilen cezanın 5 yıldan az olamayacağı kabul edilerek, TCK"nın 21/2 maddesi gereğince tayin olunan cezadan indirim yapıldığı anlaşılmakla, sanık aleyhine, temel ceza üzerinden hatalı olarak yapılan 1 kat arttırım bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığın mahkumiyetine yeterli kesin ve somut delil bulunmadığına, olayda olası kastın unsurlarının oluşmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
3-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokacak derecede alkollü olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 179/3. maddesinde alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle araç kullanmanın suç olarak düzenlenip aynı maddenin 2. fıkrasında ise yaptırımının belirlendiği gözetilmeksizin, TCK"nın 179/3. maddesi uyarınca ceza tayini,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. paragrafındaki "TCK’nın 179/3 maddesi uyarınca” ibaresinin çıkartılarak yerine "TCK"nın 179/3. yollamasıyla TCK"nın 179/2. maddesi uyarınca" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.10.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.