Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4942 Esas 2016/11607 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Gece vakti, idaresindeki aracı ile meskun mahalde seyri sırasında kolluk kuvvetlerince yapılan yol kontrolünde 1,54 promil alkollü halde araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında, almış olduğu alkol miktarı dikkate alınarak, temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesinde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de, temel ceza belirlenirken, TCK"nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek, temel hapis cezası 1 yıl olarak olarak belirlenmek suretiyle, sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde cezanın hapse çevrileceğinin ihtarı yerine infazı kısıtlar biçimde “hapse çevrilmesine” karar verilmesi,
2-Sanık hakkında tayin edilen 10 ay hapis cezasının paraya çevrilmesi esnasında bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında yasal dayanak olan kanun maddesinin gösterilmemesi ve tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 232/6. maddesi ile TCK"nun 52/3. maddelerine aykırı davranılması,







Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.