Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1415 Esas 2022/1592 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 17. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 17.05.2017 gün ve 2015/243 - 2017/152 sayılı kararı onayan Daire'nin 22.09.2020 gün ve 2018/5421 - 2020/3555 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Asıl davada davacı vekili, müvekkilinin çeşitli tarihlerde ve çeşitli miktarlarda kuru kayısı yükünü Amerika'da mukim CNC Trading Distribution and Warehousing Inc. şirketine vesaik mukabili sattığını, müvekkilinin malın alıcısı CNC şirketinden almış olduğu talimat üzere malların Amerika'ya taşınması amacıyla davalı ... A.Ş. ile irtibata geçtiğini, müvekkilinin taşıyan Schenker Arkas'a verdiği yükleme talimatında taşıma konusu malların vesaik mukabili olduğunu da bildirdiğini, nitekim taşıyanın talimata uygun olarak banka emrine konişmentolar düzenlediğini, diğer davalının taşıyanın ifa yardımcısı olarak hareket ettiğini, davalıların usulüne uygun banka cirolu orjinal konişmentolar kendilerine ibraz edilmeksizin malları CNC ve/veya 3.kişilere teslim ettiklerini, böylece müvekkilinin mal bedellerini tahsil edemediğini, müvekkilinin tahsil edilmeyen mal bedelleri ve kâr nedeniyle bu davaya konu edilen zararının 917.000 USD olduğunu, bu alacağın tahsili amacıyla başlatılan icra takibine davalılarca haksız olarak itiraz edildiğini ileri sürerek, icra takibine vaki itirazın iptali ile takibin devamına, % 40 icra inkar tazminatının davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiş, birleşen davada ise, asıl davada talep edemeyeceği anlaşılan takip tarihinden mal bedelinin ödendiği 30.06.2010 tarihinde kadar geçen sürede mahrum kaldığı kâr bedeli olarak şimdilik 537.000,00 TL'nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davacının malların alıcısı ile açık hesap şeklinde çalıştığını, bu sebeple malların tesliminin taşıma belgesinin ibrazı mukabilinde gerçekleşmediğini, malların taşıma belgesi ibraz edilmeden tesliminin davacı satıcı ile alıcı arasında yerleşmiş bir uygulama olduğunu, zarar miktarının iddia edilenden çok daha düşük bulunduğunu, icra inkar tazminatı talep edilemeyeceğini belirterek asıl davanın reddini istemiş, birleşen davanın ise zamanaşımı nedeniyle reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın ise zamanaşımı nedeniyle reddine dair verilen kararın davacı vekili ve katılma yoluyla davalılar vekillerince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve davacı yanın, asıl ve birleşen davada, davalı taşıyanın taraflar arasındaki taşıma mukavelesini gereği gibi yerine getirmemesi sebebiyle mal bedelini tahsil edemediğini ileri sürerek, mal bedelini ve mal bedelinin tahsil edilmemesi sebebiyle uğradığı kar kaybını talep etmiş olmasına, belirtilen niteliği haiz istemin 6762 sayılı TTK’nın 1235/7 maddesinde belirtildiği şekilde mal taşıma akdinin gereği gibi yerine getirilmemesinden kaynaklanan ve aynı Yasanın 1260 maddesi hükmünde belirtilen şahsi alacak niteliğinde olmasına, 1260. maddenin atfıyla somut olaya uygulanması gereken aynı Yasanın 1259/1. maddesi hükmüne göre, 1235. maddenin 7. bendinden kaynaklanan istemler bakımından 1 yıllık zamanaşımı süresinin geçerli olmasına, 1261. maddenin 3. fıkrasına göre, 1235/7 maddesine dayalı istemler bakımından 1 yıllık zamanaşımı süresinin malların teslim edildiği veyahut teslim edilmeleri gereken tarihten itibaren işleyecek olmasına, birleşen davanın açıldığı tarih gözetildiğinde 1 yıllık zamamaşımı süresinin dolmuş olmasına, bu itibarla, her ne kadar somut olay bakımından 6762 sayılı TTK’nın 1067. maddesinde belirtilen 1 yıllık hak düşürücü sürenin uygulanma imkanı bulunmasa da, birleşen davanın, yukarıda ifade edilen ve somut olaya uygulanması gereken yasa hükümleriyle öngörülen zamanaşımı süresi geçtikten sonra açılmış olmasına göre davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 55,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 07/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.