Esas No: 2022/942
Karar No: 2022/1568
Karar Tarihi: 07.03.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/942 Esas 2022/1568 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, şirket ortaklığından kaynaklı kıdem ve ihbar tazminatı alacağı talebiyle açılmıştır. Bölge Adliye Mahkemesi, davanın reddine karar vermiş ve alacağın temyiz sınırı altında kaldığını belirtmiştir. Temyiz isteminin reddine karar verilmiş, dava dosyası İlk Derece Mahkemesine gönderilmiş ve kararın bir örneği Bölge Adliye Mahkemesine gönderilerek temyiz harcının isteği halinde davacıya iadesi kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a bendi: temyiz sınırı altındaki hükümler kesin niteliktedir.
- 6100 sayılı HMK'nın 346/2. maddesi: kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Düzce 3. Asliye Hukuk Mahkemesince (Asliye Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 14.09.2021 tarih ve 2021/7 E. – 2021/278 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce verilen 23.12.2021 tarih ve 2021/1755 E. - 2021/1605 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, şirket ortaklığından kaynaklı 3.365,68 TL kıdem ve 4.122,82 TL ihbar tazminatı olmak üzere toplam 7.488,50 TL alacağın davalıdan tahsili talebine ilişkindir. Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi olan 23.12.2021 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 78.630,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, mahkemece davanın reddine karar verildiği, davacı taraf için reddedilen toplam 7.488,50 TL alacağın temyiz sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 07/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.