MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, fark yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; duruşma gününün taraflara tebliği için davetiyeye yapıştırılacak posta pulu bulunmadığından duruşma isteğinin reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin 5953 sayılı Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştıranlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkında Kanun kapsamında davalı bünyesinde Başbakanlık muhabiri olarak Temmuz 1992-Haziran 2012 tarihleri arasında çalıştığını, çalıştığı süre içerisinde yıllık izinlerini düzenli olarak kullanmadığını, iş sözleşmesinin feshinden sonrada kanunda belirtildiği şekilde misli olarak değil sadece kullandırılmayan günler karşılığının ödendiğini belirterek, fark yıllık ücretli izin alacak bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde, davacının kanundan doğan tüm izinlerini kullandığını veya ücret olarak ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının kullanmadığı izin süreleri karşılığında, 5953 sayılı Kanun"un 29. maddesi uyarınca iki kat ücret ödenmesi gerektiği kabul edilmiştir. 5953 sayılı Kanun’un 29. maddesinde “Gazeteciye bu Kanun"un 21. maddesinde yazılı yıllık izni vermeyen veya izni vermiş olup da izin müddetine ait ücreti ödemeyen işverene, yıllık izin vermediği veya izin süresine ait ücretleri ödemediği kimsenin izin müddetine tekabül eden ücretler yekununun üç katı kadar idari para cezası verilir; ayrıca gazeteciye ödenmesi gereken ücret toplamı, iki kat olarak ödenir” hükmü düzenlenmiştir. Somut olayda ise, davacı, yıllık izinlerini talep etmesine rağmen işverence kullandırılmadığını ya da izin verilmesine rağmen ücretinin ödenmediğini iddia ve ispat etmiş değildir. Bu halde, kullanılmayan izin süresi için iki kat ücret hesaplaması yapılması hatalı olmuştur.
İş sözleşmesinin feshinden sonra açılan eldeki davada, davacı kullanmadığı yıllık izinlerinin karşılığının ödendiğini belirterek anılan kanun maddesine göre fark ücret alacağını talep ettiğine göre, yukarıda belirtilen hususlar nazara alınarak açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile kabulüne karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.