Esas No: 2021/11471
Karar No: 2022/14038
Karar Tarihi: 05.07.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/11471 Esas 2022/14038 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik katılan vekilinin temyiz edilemeyeceği, sadece itiraz yoluyla incelenebileceği ve bu konuda Denizli 5. Ağır Ceza Mahkemesince karara bağlandığı tespit edilmiştir. Sanık hakkında ise Elektronik Haberleşme Kanunu'na aykırılık suçundan açılan davada, suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olduğu, bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL'yi geçmeyeceği belirtilerek, bu suçtan verilen beraat hükmünün kesinlik sınırının altında kaldığı ve temyiz olanağı bulunmadığı kararına varılmıştır.
Kanun Maddeleri: 5560 sayılı Kanun, 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi, 5809 sayılı Kanun, 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 52/2. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
A) Sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğu ve sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı yapılan itirazın Denizli 5. Ağır Ceza Mahkemesince incelenerek karara bağlanmış olduğu anlaşılmakla; dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
B) Sanık ... hakkında 5809 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde:
5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesinde belirtilen hükümlerin kesin nitelikte olduğu, bu hükümler hakkında temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı gözetilerek 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10 ile 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddeleri birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Kanun’un 63/10. maddesinde düzenlenen, sanığa yüklenen suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK'nin 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükmünün 1412 sayılı CMUK'nin 305/2. maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı anlaşılmakla, katılan vekilinin temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 05.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
