5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/6984 Esas 2017/5719 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Sanık ..."ın temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede;
Davaya konu eşyaların sanık ... tarafından diğer sanık ...’den talep edilerek onun tarafından kendisine gönderildiğine ilişkin delil bulunmadığı, sanık ...’in gönderiyi almak için ilgili birime müracaatının bulunmadığı, sanık ...’nin yeğeni olan sanık ...’ın bahse konu olayla ilgisinin olmadığını beyan etmesi karşısında sanık ...’in suça iştirak ettiğne ilişkin mahkumiyetine yeter kesin delil bulunmadığının kabulü yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
II- Sanık ...’nın temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede;
1) CMK.nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geriye bırakılması müessesesine engel hali bulunmayan sanığın yakalama ile alınan savunmasında, hükmün açıklanmasının geriye bırakılması müessesesinden yararlanmak istediğini beyan ettiği ve yakalama yazısında ödenmesi gereken zarar miktarının gösterilmediği de nazara alınarak, kaçakçılık suçlarında yasal olmayan yollardan yurda getirilen veya yurt içinde alım satıma konu edilen eşyanın, ithalinde öngörülen ... vergileri ile diğer eş etkili vergiler ve mali yüklerin ödenmemesi nedeniyle, yoksun kalınan miktarın kamu zararı olduğu ve bu zararın ödenmesi için süre verilerek sonucuna göre gerektiğinde CMK.nun 231/9. maddesi de gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, “Sanığın meydana gelen kamu zararını gidermemiş olması nedeniyle” şeklindeki hatalı ve yasal olmayan gerekçelerle 5271 sayılı CMUK.nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2) Hükümden önce 01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karsısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde doğrudan verilen adli para cezasının
ödenmemesi durumunda 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi uyarınca hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarlarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05/07/2017 günü oybirliğiyle karar verildi.