
Esas No: 2014/34334
Karar No: 2015/1169
Karar Tarihi: 20.01.2015
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/34334 Esas 2015/1169 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.12.2012 tarih ve 2012/1247 esas 2012/1842 sayılı kararı ile zamanaşımı süresinin hesabında daha ağır cezayı gerektiren tüm nitelikli hallerin dikkate alınacağı kabul edildiğinden 5237 sayılı TCK’nın 143 ve 119/1-c. maddelerindeki artırım nedeniyle sanıklar hakkında zamanaşımının gerçekleşmediği kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Soruşturma aşamasında gerçekleşen kısmi iadeden dolayı mağdurun rızasının bulunması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddesine göre etkin pişmanlık indiriminin, aynı Kanunun 168/2. maddesi gereğince uygulanan 1/2 oranından fazla olması gerektiği gözetilmeyerek 1/3 oranında indirim yapılmak suretiyle, sanıklara hırsızlık suçundan fazla ceza tayini,
2-5237 sayılı TCK"nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1-son. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, somut olayda sanıkların eyleminin 142/1-b ve 143. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanında, sanıkların ve hakkında verilen hüküm kesinleştiğinden uyarlama yargılamasına konu hükümlü Serdar Kıran’ın müştekiye ait işyerine girmek suretiyle gerçekleştirdiği fiil nedeniyle sanıklar hakkında aynı Yasanın 116/2-4 ve 119/1-c. maddelerinin uygulanması ve sonucuna göre lehe olan yasanın belirlenmesi zorunluluğu,
3-01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 73/4 maddesi gereğince mala zarar vermek suçundan mağdurun şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde sanığın hükümlülüğüne karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ile sanıklar müdafilerinin temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanıkların ceza süreleri açısından kazanılmış haklarının gözetilmesine, 20.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.