Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı,eylemlere uyan suç tipleri ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-UYAP sistemi üzerinden yapılan sorgulamada ve dosyada mevcut ilama göre, sanık hakkında 03/03/2015 tarihli eylemi nedeni ile "uyuşturucu madde ticareti yapma" suçundan 05/05/2015 tarihli iddianame ile açılan kamu davası üzerine İskenderun 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nce yapılan yargılama sonucu 18/09/2015 tarihli, 2015/130 Esas ve 2015/173 Karar sayısı ile 10 yıl hapis cezası ve 3320,00 TL adli para cezasına hükmedildiği ve söz konusu ilamın 10/03/2016 tarihinde kesinleştiği; temyize konu dosya yönünden ise sanık hakkında, 08/03/2015 tarihli eylemi nedeni ile “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan, 13/07/2015 tarihinde iddianame düzenlendiği, bu haliyle belirtilen suç tarihleri arasında hukuki kesintinin oluşmadığı anlaşıldığından; hüküm verilerek kesinleşen İskenderun 2.Ağır Ceza Mahkemesi"nin 18/09/2015 tarihli, 2015/130 Esas ve 2015/173 Karar sayılı dosyasının getirtilerek bu dosya içine konularak tüm deliller birlikte değerlendirilip, eylemlerin tek suç, iki ayrı suç ya da zincirleme suç oluşturup oluşturmadığı tartışılıp değerlendirildikten sonra sanığın hukukî durumunun belirlenmesi, belirtilen suçların zincirleme suç oluşturduğunun kabul edilmesi durumunda; ağır sonuç doğuran suç esas alınarak belirlenecek cezanın, zincirleme suç nedeniyle TCK"nın 43. maddesi gereğince artırılması ve böylece bulunacak sonuç cezanın, kesinleşen hükümdeki sonuç cezadan “fazla olması halinde” aradaki fark kadar “ek cezaya hükmolunması”, aksi halde “ek ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2-24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararına yanlış anlam verilerek 5237 sayılı TCK"nın 53/1-b maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 23/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.