Kamu malına zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/270 Esas 2016/6614 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 152/1-a, 62, 50/1-a ve 52 maddeleri gereğince 6.000 TL adli para cezası ile mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
"nde ikamet eden ... ve ... ailelerinin arasında suç tarihinde şebeke suyundan hat çekme meselesi yüzünden tartışma çıktığı, bu tartışmanın bir süre sonra her iki aile bireylerinin karıştığı kavgaya dönüştüğü, daha sonra jandarma görevlileri tarafından kavgaya karışan tarafların karakola getirildiği, karakoldaki işlemlerin bitmesi üzerine ... ailesine mensup kişilerin bulunduğu hususi minibüs köye geldiğinde sanık ve köydeki çocuklar tarafından taşlandığı, bu esnada sanık..."ın olay yerinde güvenlik önlemi almak için bulunan jandarmaya ait araca da taş atarak zarar verdiği, sanığın bu surette kamu malına zarar verme suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
1) Sanığa atfedilen bu suçun doğrudan ya da olası kastla işlenebilen bir suç olduğu, bu suçun taksirle işlenmesinin mümkün olmadığı, bu bilgiler ışığında somut olay değerlendirildiğinde; sanığın tüm aşamalarda “suç tarihinde... ailesinin içinde olduğu minibüse taş attığını, attığı taşlardan tekinin olay yerinde güvenlik önlemi almak için bulunan jandarma arabasına yanlışlıkla geldiğine” ilişkin savunması karşısında, sanığın minibüse attığı taşların olay yerinde bulunan jandarma ekip arabasına geleceğini öngörmesine rağmen, eylemini “olursa olsun” düşüncesi ile TCK’nın 21/2. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Kabule göre de, 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen cümle uyarınca, devlete ait yargılama giderlerinin 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarın 20 TL’den az olması nedeniyle kamu üzerinde bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/05/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.