Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/160 Esas 2011/229 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki maddi tazminat davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-

Davacı vekili, davalı kooperatifin 26.04.1999 tarihinde müvekkiline toplam 30 ton üretim izni bitmiş olan, tohum tescili bulunmayan, hastalıklara karşı dayanıksız,verimi düşük morene ve adore cinsi patates tohumu sattığını, bu nedenle müvekkilinin davalıya 43.000,00 Alman markı borçlandığını, bir yıl boyunca yetiştirdiği tohumları, sertifika alamadığı için çiftçilere satamadığını, yetiştirici olan davalının da tohumları satın almaya yanaşmadığını, davalının hem tohumların parasını ödeyerek, hem de tohumları satarak elde edeceği kardan mahrum bırakılarak zarara uğratıldığını, harcadığı emek ve mesai ile yaptığı harcamaların da zarar kapsamında olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 33.000,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, tacir olan müvekkilinin talep edenlere Tarım İl Müdürlüğü"nden alınan izinle yurt dışından ithal ettiği tohumlukları sattığını, müvekkilinin sattığı tohumluğu hasattan sonra geri alma konusunda bir taahhüdü bulunmadığını, tohumlukların iddia edildiği gibi hastalıklı, düşük verimli olmadığını, bakanlığın tespit ettiği sürenin dolduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Yargıtay 11. Hukuk Dairesince, kooperatifle ortağı arasındaki alacak davalarında Borçlar Kanunun 60. maddesindeki 1 yıllık zamanaşımı süresinin değil, 5 yıllık zamanaşımı süresinin uygulanacağından bahisle bozulmuş, mahalli mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, alınan bilirkişi raporuna itibar edilmek suretiyle, anaç tohumlukların tohumluk üretme konusunda sertifikalı çiftçilere verildiği, davacının anaç tohumluk üreticisi olduğuna dair sertifikası bulunmadığı gibi Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü yazısında 1999 ve 2000 yıllarında morene cinsi patateste Türkiye genelinde sertifikalı ve anaç kademesinde yurt içinde tohumluk üretilmediğinin belirtildiği, davalı kooperatif ile davacı arasında sadece beyanname bulunduğu, herhangi bir anlaşma bulunmadığı, beyanname ile davalı kooperatife sertifika almak gibi bir yükümlülük yüklenmediği, davacının 1999 yılında üretim yapmasına rağmen 2004 yılında dava açtığı, davacı tarafından ürünlerin zarar gördüğüne dair tespit yaptırılmadığı, ithal edilen tohumlukların noksanlığının bulunmadığı, hastalıklı, verimsiz olmadığı, yurt dışından sertifikalı üretim izinleri varken, normal prosedüre uygun olarak ithal edildiği, davalının, tohumluk yapılanmasını üyelerinin ihtiyacına göre yaptığı, üyeleri adına tohumluk ithal ettiği, davacının zararı ile davalı kooperatifin davranışı arasında illiyet bağı bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, peşin alınan ilam harcının mahsubu ile geriye kalan 2.80 TL harcın temyiz eden taraftan alınmasına, 12.09.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.