Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 62, 53/1-2-3, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre, yönetimindeki kamyonetle trafiğin yoğun olduğu iki yönlü caddede, arka taşıt trafiğini dikkate almadan, hatalı ve kurallara aykırı biçimde, U dönüşü yapmak için kontrolsüzce sola manevra yaparak, seyir yönünü kapattığı motosiklet sürücüsünün ölümüne neden olan ve kazadan 1 saat sonra yapılan ölçüme göre güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 99 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşullarının oluştuğuna dair yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine, kusur durumuna, bilinçli taksir hükmünün uygulanmasına, katılanlar vekilinin ceza miktarına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçtan dolayı mahkumiyetine karar verilen sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmedilmeyeceği gözetilmeden, tefhim edilen ve hükmün esasını oluşturan kısa kararda, anılan maddede yazılı hak yoksunluklarına karar verilip, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında, asıl olanın tefhim edilen kısa karar olduğu ve tefhim edilen kısa karara uygun gerekçeli karar yazılması gerektiği nazara alınmaksızın, bu yanlışlığı düzeltecek şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; tefhim edilen hükmün 53/1-2-3. maddenin uygulanmasına ilişkin 4. paragrafının hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.