MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fark kıdem tazminatı, fark ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işverence iş sözleşmesinin geçersiz feshi üzerine açılan işe iade davasında işe iadesine hükmedildiği halde işverence işe iade edilmediğini ileri sürerek, fark kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işçlik alacaklarını ödendiğini, işyerinde üç vardiya halinde çalışıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini feshetmekte haksız olduğu, bakiye kıdem ve ihbar tazminatları bulunduğu, fazla çalışma, hafta ve genel tatil çalışması yaptığı halde karşılığının ödenmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanıklarının beyanlarına göre davalı işyerinde 03.09.2010-Mayıs 2011 döneminde haftanın 6 günü 08-18 arası 54 saat çalışıldığı ve üç günde bu süre dışında 2 saat daha çalışılıp haftada 60 saat çalışıldığı ve 15 saat fazla çalışma yapıldığı belirtilerek hesaplama yapılmış olup, bu dönem için yapılan hesaplama yerindedir.

Yine tanık beyanlarına göre Haziran-Ekim 2011 döneminde işyerinde 08-20 ve 20-08 saatleri arasında haftanın 6 günü iki vardiya halinde çalışıldığı ve ayrıca 3 günde bu süreler dışında 2 saat daha fazla çalışma yapıldığı kabul edilerek haftalık 69 saat çalışma yapıldığı belirtilerek 24 saat fazla çalışma hesaplanmıştır. Kasım-Aralık 2011 döneminde ise üç vardiya halinde çalışıldığı ve vardiya bitimlerinde 3 gün ikişer saat fazla çalışma yapıldığı kabul edilerek haftalık 6 saat fazla çalışma hesaplanmıştır.
Davalı taraf işyerinde üç vardiya halinde çalışıldığı belirterek puantaj kayıtları bulunduğunu ileri sürmüş ise de dosyaya puantaj kaydı ibraz edilmemiştir.
Davacı tanık beyanlarına göre üç vardiya halinde çalışılan dönemlerde vardiya sonunda haftanın üç günü yapılan ikişer saatlik fazla çalışmalar tanıkla değil ancak belge ile ispat edilebilir. Bu nedenle Mahkemece gerekirse bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle Haziran-Ekim 2011 dönemi için yalnızca haftalık 18 saat, 3 vardiya çalışılan Kasım-Aralık dönemi için ise vardiya dışı fazla çalışma yazılı belge ile ispatlanamadığından bu dönem hesaplama dışı tutularak fazla çalışma alacağı hesaplatılarak hüküm altına alınmalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.