MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 21/02/2017 tarih ve 2014/446-2017/71 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalılar vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2006 yılından bu yana ...’de "ZEBRANO" adı altında düğün salonu işletmeciliğiyle iştigal ettiğini, işbu ibarenin 41. sınıfta tescili amacıyla ... nezdinde yapılan 2009/57620 sayılı başvuruya davalı firma tarafından 2006/22942 sayılı “Z ZEBRANO” ibareli marka gerekçe gösterilerek yapılan itirazın nihai olarak ... tarafından kabul edildiğini ve başvurunun reddine karar verildiğini, müvekkilinin kurucu ortaklarından Ahmet Demirhan’ın aynı zamanda davalı firmanın da ortağı olduğunu, davalı firmanın söz konusu bağlantı nezdinde müvekkilinin ZEBRANO ibaresi üzerindeki kullanımından haberdar olduğunu ve herhangi bir itirazının bulunmadığını, düğün salonu işletmeciliği ile davalı faaliyet alanı mobilyacılık sektörü arasında benzerlik bulunmadığı gibi, tescilli davalı markası ile müvekkiline ait başvuru kapsamında da farklı alt sınıfların yer aldığını, tüketiciler nezdinde iltibas yaşanmasının mümkün olmadığını ileri sürerek 2011-M-4228 sayılı ... kararının iptali ile marka başvurusuyla ilgili tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin mobilya sektöründe faaliyette bulunduğunu, tanınmış marka olduğunu, davacının marka başvuru kapsamındaki 41. sınıf hizmetlerin müvekkilinin markalarında yer almadığını ancak tescil edilmek istenen hizmet sınıfının bulunduğu mekanlarda mobilyaların kullanıldığını bu durumun iltibas yaratacağını ve ZEBRANO markasının itibarına zarar vereceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davalı delilleri üzerinde yapılan inceleme neticesinde düzenlenen ek rapor doğrultusunda davalı markasının tanınmışlığını ispatlayacak yeterli delil bulunmadığı, tanınmışlığının ispat olunamadığı ve 556 sayılı KHK 8/4 şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile TPMK ..."nın 15/11/2011 tarih 2011-M-4228 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, istek halinde aşağıda yazılı 18,40 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 13/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.