Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK" nın 85/1, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ... Ağır Ceza Mahkemesi"nin 07.09.2005 tarihli, 2005/607-2005/429 Esas-Karar sayılı 07.07.2006 tarihinde kesinleşen 765 sayılı TCK"nın 455/2, 45/son, 59/2. Maddeleri gereğince hükmedilen 7 yıl 9 ay 10 gün hapis cezasına mahkumiyetine ilişkin ilamın taksirli suça ilişkin olduğu ve 29/02/2012 tarihinde infaz edildiği, tekerrür uygulamasının usul ve yasaya uygun olduğu anlaşılmakla, tebliğnamenin bu hususta bozma öneren görüşüne iştirak edilmemiş, ayrıca sanığın tam kusurlu olarak bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği somut olayda, taksirinin yoğunluğu ve meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılıp, hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin kusura, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve ertelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)TCK"nın 50/4, 50/1-a maddelerinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan uzun süreli hapis cezasının, suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre, adli para cezasına çevrilebileceği belirtildiği halde, "sanığa verilen ceza kısa süreli olmadığından" şeklinde yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle, sanık hakkında hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
2) Taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.