23. Hukuk Dairesi Esas No: 2011/234 Karar No: 2011/207 Karar Tarihi: 12.09.2011
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/234 Esas 2011/207 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bu dava, bir atık temizleme şirketi olan davacının kooperatif üyesi olan davalı şirketten aldığı hizmet bedeli için yaptığı icra takibinin, davalının itirazı nedeniyle durdurulması üzerine açılan bir davaydı. Mahkeme, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna göre davanın ve birleşen davanın kısmen kabul edilmesine karar verdi. Davalı vekili karara itiraz etti ancak temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı. Kanun maddeleri olarak TTK'nın 23. maddesi ve ICRA ve İFLAS KANUNU'nun 367. maddesi kararda geçmektedir.
23. Hukuk Dairesi 2011/234 E. , 2011/207 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki birleşen itirazın iptali davalarının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın ve birleşen davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince icranın geri bırakılması talebiyle temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, mehil belgesinin eklenmemiş olması nedeniyle bu konudaki talebin reddine karar verildikten sonra gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili müvekkilinin evsel ve endüstriyel alanda atık temizleme faaliyetini yürüttüğünü, kooperatif üyesi olan davalı şirketin atıklarının arıtılmasına ait bedelin ödenmemesinden dolayı Bursa 9. İcra Müdürlüğünün 2007/7210 ve 2007/543 sayılı dosyalarında icra takibi yaptıklarını, davalının haksız olarak itirazı üzerine takiplerin durduğunu belirterek davalının icra takiplerine itirazının iptaliyle %40 oranında icra inkar tazminatının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davacı tarafın dayandığı faturalara yasal süresi içerisinde itiraz etmediklerini, faturanın TTK"nun 23.maddesine göre tek başına isbata yarar delil olamayacağını ve faiz miktarının fazla olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre hükümde yazılı olduğu şekilde davanın ve birleşen davanın kısmen kabulune karar verilmiştir. Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının mahsubu ile bakiye 756.41 TL harcın temyiz eden taraftan alınmasına,12.09.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.