Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/942 Esas 2011/203 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/942
Karar No: 2011/203
Karar Tarihi: 25.07.2011

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/942 Esas 2011/203 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı Pazar Tarımsal Kalkınma Kooperatifi'nin Tüketici Hakem Heyeti kararına itiraz davası açtı. Pazar Asliye Hukuk Mahkemesi, davayı kabul etti ve 56 TL'nin tahsili için karar verdi. Ancak, temyiz sınırının altında kaldığı gerekçesiyle davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi. 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nda yer alan kesin sınırı, Ek-Madde 4'te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2008 yılı için 1.250.00 TL'dir.
Kanun Maddeleri:
- HUMK 427. madde: Kesin sınırı öngörür.
- 5236 sayılı Kanun, 19. madde: Ek-Madde 4'ü ekler ve yeniden değerleme oranı belirler.
- Ek-Madde 4: Temyiz sınırının yeniden hesaplanmasını öngörür.

23. Hukuk Dairesi 2011/942 E. , 2011/203 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... ile davalı : ... Sayılı Pazar Tarımsal Kalkınma Kooperatifi vek.Av......."in tarafı bulunduğu Tüketici Hakem Heyeti kararına itiraz davası hakkında Pazar Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 28.07.2009 gün ve 522 esas, 350 karar sayılı hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

- K A R A R -

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2008 yılı için 1.250.00.-TL.’dir.
Dava dilekçesinde, 56.00.-TL.nın tahsili istenilmiş olup, mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar,yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden,davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle,davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde ilgilisine iadesine, 25.07.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.