MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat


KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ... yönünden Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih ve 2014/4-751 esas - 2018/25 sayılı kararı dikkate alındığında, sanık ... müdafiine 10/08/2016 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesi uyarınca yapılan gerekçeli karar tebliğinin usulüne uygun olduğu ve sanık ...’ın temyiz dilekçesinin, CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süresinde verilmediği anlaşıldığından ve sanık ... yönünden hakkında fuhuş suçundan verilen "beraat" kararlarının gerekçesine yönelik temyizin bulunmaması nedeniyle sanığın temyizinde hukuki yararı olmadığı anlaşılmakla, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddeleri uyarınca, sanıklar ... ve ..."ın TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen fuhuş eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda ve mağdurların birden fazla fuhuş yapmasına aracılık etmesine rağmen, TCK"nın 43/1. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık ...’nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 03/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.