Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/23557 Esas 2020/5423 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/23557
Karar No: 2020/5423
Karar Tarihi: 03.03.2020

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/23557 Esas 2020/5423 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir fuhuş davasında, sanık ...\"nın müdafiine 10/08/2016 tarihinde yapılan gerekçeli karar tebliği usulüne uygun olduğu ve sanığın temyiz dilekçesinin yasal süresinde verilmediği anlaşıldı. Sanık ... hakkında verilen \"beraat\" kararlarına yönelik temyiz de bulunmaması nedeniyle sanığın temyizinde hukuki yararı olmadığı anlaşıldı. Sanıklar ... ve ...\"ın temyiz istekleri reddedildi. Sanık ... hakkında verilen hükümler incelendiğinde, suçun sanık tarafından işlendiği, vicdani kanının kesin ve çelişmeyen verilere dayandığı ve eylemin Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu belirlendi. Sanığın suç işleme kararı kapsamında, mağdurların birden fazla fuhuş yapmasına aracılık etmesine rağmen, TCK\"nın 43/1. maddesi uygulanmamıştır. Bu nedenle, temyiz davası reddedildi ve hükümler onaylandı. Kanun maddeleri: Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK\"nın 317. maddesi, TCK\"nın 43/1. maddesi.

18. Ceza Dairesi 2019/23557 E. , 2020/5423 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ... yönünden Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih ve 2014/4-751 esas - 2018/25 sayılı kararı dikkate alındığında, sanık ... müdafiine 10/08/2016 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesi uyarınca yapılan gerekçeli karar tebliğinin usulüne uygun olduğu ve sanık ...’ın temyiz dilekçesinin, CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süresinde verilmediği anlaşıldığından ve sanık ... yönünden hakkında fuhuş suçundan verilen "beraat" kararlarının gerekçesine yönelik temyizin bulunmaması nedeniyle sanığın temyizinde hukuki yararı olmadığı anlaşılmakla, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddeleri uyarınca, sanıklar ... ve ..."ın TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen fuhuş eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda ve mağdurların birden fazla fuhuş yapmasına aracılık etmesine rağmen, TCK"nın 43/1. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık ...’nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 03/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.