Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/983 Esas 2011/202 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/983
Karar No: 2011/202
Karar Tarihi: 25.07.2011

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/983 Esas 2011/202 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı konut yapı kooperatifi ile davalı arasında yapılan itirazın iptali davası Bodrum Sulh Hukuk Mahkemesinde görülmüş ve davalı aleyhine kabul edilen 190.81 TL'lik kısım kesin nitelikte olduğu için temyize konu edilemeyecek nitelikte olduğu belirtilmiştir. Temyiz isteminin reddine karar verilmiş ve gerekli harç iadesi yapılacaktır. Kararda değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 427. maddesinde öngörülen kesin sınırın 2009 yılı için 1.400.00.-TL olduğu, ayrıca Ek-Madde 4'te öngörülen yeniden değerleme oranının da dikkate alınması gerektiğinin altı çizilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 427. maddesi ve 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesi ile Ek-Madde 4'tür.

23. Hukuk Dairesi 2011/983 E. , 2011/202 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ...Konut Yapı Kooperatifi Vek.Av.... ile davalı ... vek.Av...."un tarafı bulunduğu itirazın iptali davası hakkında Bodrum Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 13.02.2009 gün ve 823 Esas,146 Karar sayılı hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

- K A R A R -

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2009 yılı için 1.400.00.-TL.dir.
Dava dilekçesinde, 2.754.95.-TL.nın tahsili istenilmiş, mahkemece, 190.81.-TL.sının tahsiline karar verilmiştir. Davalı aleyhine kabul edilen kısım, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden,davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle,davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde ilgilisine iadesine, 25.07.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.