Danıştay 4. Daire 2016/18357 Esas 2020/5501 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/18357
Karar No : 2020/5501

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :… Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ..
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, tarh edilen 2010/1,2,3,4,5,6,7,9,12 dönemi vergi
ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 213 sayılı Kanun'un mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; dava konusu cezalı tarhiyatların dayanağı olan inceleme raporunun yetki alınmadan ve usule uygun olmayarak düzenlenmiş olması sebebiyle, bu inceleme raporu doğrultusunda yapılan dava konusu cezalı tarhiyatların, vergi inceleme raporunda belirtilen, sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenleyen firmalardan olan alışlara ilişkin KDV'ler haricindeki kısımlarında ve davacı tarafından katma değer vergisi indirimine konu edilen faturaların bilerek ve isteyerek, bir başka deyişle kasıtlı kullanıldığı hususunda bir değerlendirilme yapılmadan üç kat vergi ziyaı cezası kesilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı, ilgili firmaların gerçekte herhangi bir ticari faaliyetinin bulunmadığı, tanzim ettiği faturaların da gerçek bir ticari ilişkiye dayanmadığı sonucuna ulaşıldığından davacının adı geçen mükelleflerden aldığı faturalar muhteviyatı katma değer vergilerinin indirimden reddi suretiyle re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinde ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun "İncelemede Uyulacak Esaslar" başlıklı 140. maddesi ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan ve 31/10/2011 tarih ve 28101 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Vergi İncelemelerinde Uyulacak Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik hükümleri çerçevesinde yapılan inceleme sonrasında düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden davacının sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenlediği tespit edilen … Reklam Film Film Org. Bilg. Ve Matbaa Hiz. San. ve Tic. Ltd. Şti. ve … Reklam ve Organizasyon Film Bilg. Matb. Hiz. Ltd. Şti. adlı mükelleflerden alışlarını sahte belge ile belgelendirdiğinin tespiti üzerine alışlarına ilişkin katma değer vergisi indirimleri kabul edilmeyerek dava konusu vergi ziyaı cezalı tarhiyatların yapıldığı görülmektedir.
Mahkemece görevlendirme yazısıyla yetki verilmeyen bir konu olan defter ve belge ibrazına ilişkin inceleme yapılarak davacının katma değer vergisi indirimlerinin kabul edilmediği, inceleme elamanının bu yolla yetkisini aşmış olduğu belirtilmiş ise de, inceleme elemanına kişilerle ilgili ayrıca bir yetki verilmesine gerek olmadığı, nezdinde inceleme yapılan mükellef hakkında mevzuatla belirlenen sınırlar içinde inceleme yapma yetkisi bulunduğu, nezdinde inceleme yapılacak kişilere ve konulara ilişkin bilgilere, incelemenin türüne, gerekçesine, dönemine, süresine ve kapsamına ilişkin hususlara yer verildiği ve incelemenin verilen yetki içerisinde yapıldığı görülmektedir.
Bu durumda, defter ve belgelerini mücbir sebep olmaksızın ibraz etmeyen davacı hakkında vergi inceleme elemanının inceleme yetkisinin aşılmadan yaptığı tarhiyatın defter ve belge ibraz edip etmemesi yönünden Mahkemece işin esası incelenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken aksi yönde verilen kararda hukuka uyarlık görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 10/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.