Yüksek Adalet Bakanlığı"nın, “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan sanık ... hakkındaki İstanbul 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/02/2018 tarihli, 2017/391 esas ve 2018/88 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 29/06/2018 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1-Şüpheli ... hakkında “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığınca yürütülen soruşturma sonucunda, 05/12/2012 tarihli ve 2012/158700 soruşturma, 2012/64714 esas, 2012/31292 sayılı iddianame ile TCK’nın 191/1-2 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı,
2- İstanbul 10. Sulh Ceza Mahkemesinin 16/01/2014 tarihli, 2012/1910 esas ve 2014/71 sayılı kararı ile; sanık hakkında TCK’nın 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, kararın 11/02/2014 tarihinde itiraz edilmeksizin kesinleştiği,
3-İstanbul Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün çağrı yazısının sanığa tebliğ edildiği,müdürlüğe müracaat etmemesi nedeniyle dosyanın kapatılarak savcılığa gönderildiği,
4-Mahkemeye bildirimde bulunulması üzerine, İstanbul 66. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/01/2015 tarihli, 2014/949 esas ve 2015/178 sayılı kararı ile, sanığın TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 18/03/2015 tarihinde itiraz edilmeksizin kesinleştiği,
5-Sanığın denetim süresi içerisinde 09/06/2015 tarihinde işlediği kasten yaralama suçundan Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2017 tarihli 2015/1098 esas ve 2017/37 karar sayılı 10/04/2017 tarihinde kesinleşen ilamı ile; TCK’nın 86/2, 29/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararını veren mahkemeye ihbarda bulunulmasına kesin olarak karar verildiği,
6-İhbar üzerine kanun yararına bozma istemine konu İstanbul 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/02/2018 tarihli, 2017/391 esas ve 2018/88 karar sayılı kararı ile; hükmün açıklanmasına, sanığın TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 16/03/2018 tarihinde istinaf edilmeksizin kesinleştiği,
7-Sanığın 22/05/2018 tarihinde Ceza ve İnfaz Kurumu aracılığıyla mahkemeye gönderdiği dilekçesinde, 6545 sayılı Kanunla değişik TCK’nın 191/4-a maddesine göre ısrar koşulunun oluşmadığını belirterek infazın durdurulmasını talep ettiği,
8-İstanbul 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/05/2018 tarihli, 2017/391 esas ve 2018/88 karar sayılı ek kararı ile; infazın durdurulmasına karar verildiği,
9-İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığınca, denetim süresi içerisinde işlenen kasıtlı suçun “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçu olmadığı, bu nedenle hükmün açıklanması koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle kanun yararına bozma yoluna gidilmesinin talep edildiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak suçundan sanık ...’in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/2 maddesi uyarınca denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair kapatılan İstanbul 10. Sulh Ceza Mahkemesinin 16/01/2014 tarihli 2012/1910 esas ve 2014/71 sayılı kararına müteakip, sanığın denetimli serbestlik şube müdürlüğüne müracaat etmediğinden bahisle yapılan ihbar üzerine, 5237 sayılı Kanun"un 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İstanbul 66. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/01/2015 tarihli ve 2014/949 esas, 2015/178 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde basit yaralama suçunu işlediğinden bahisle hakkında verilen hükmün açıklanmasına, 5237 sayılı Kanun"un 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/02/2018 tarihli ve 2017/391 esas, 2018/88 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde satın alma eyleminden dolayı 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği cihetle, sanık hakkında verilen hükmün açıklanması koşullarının da 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesine tâbi olmadığı, 5237 sayılı Kanun"un 191/4. maddesinde yer alan, "a) Kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi, b) Tekrar kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması, c) Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması..." hallerinde hükmün açıklanmasına karar verileceği gözetilmeksizin yazılı şekilde hükmün açıklanmasına karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca İstanbul 17. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 15/02/2018 tarihli ve 2017/391 esas, 2018/88 karar sayılı kararının bozulması istenilmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
“Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191/1. maddesi gereğince sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükmünün, 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesi gereğince açıklanması geri bırakılmasına karar verilmesinden sonra sanık hakkında verilen hükmün açıklanması koşullarının 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesine tâbi olmadığı, 5237 sayılı Kanun"un 191/4. maddesinde yer alan,
""a) Kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi,
b) Tekrar kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması,
c) Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması..." hallerinde hükmün açıklanmasına karar verileceği gözetilmeden hükmün açıklanmasına karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D) Karar:
Açıklanan nedenlerle;
İstanbul 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/02/2018 tarihli ve 2017/391 esas, 2018/88 karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
23/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.