Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/12442 Esas 2016/11513 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 292,52 TL maddi ve 1.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre, hüküm davalı hazine yönünden kesin nitelikte ise de, Dairemizce benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 26.02.2013 gün ve 2012/9-1384 Esas, 2013/68 sayılı kararında da belirtildiği üzere, dava dilekçesinde talep edilen tazminat miktarının reddedilen bölümünün temyiz sınırının üzerinde olması ve davacı vekili tarafından bu bölümün temyiz edilmesinin davalı Hazine vekiline hükmü temyiz etme hakkı vereceği, bu kapsamda hükmün davalı Hazine yönünden de temyizi kabil hale geldiğinin anlaşılması nedeniyle, tebliğnamedeki davalı Hazine vekilinin temyiz talebinin reddini öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin eksik inceleme ve araştırmaya, davanın reddine karar verilmesi gerektiğine ve vekalet ücretine, davacı vekilinin tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, kısmen isteme uygun olarak ONANMASINA, 03.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.