Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/9711 Esas 2015/2807 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı .. tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

.. Köyü 629 ada 202 parsel sayılı 16543120 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, orman niteliğiyle Hazine adına tapuda kayıtlıdır.
Davacı, 04.02.2013 tarihli dilekçesiyle taşınmazın bir bölümünün 100 yıldan fazla zamandır kendi zilyedliklerinde olduğu iddiasıyla adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, (A) harfi ile gösterilen 7305 m2 yüzölçümündeki taşınmaz hakkındaki davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, orman tapusunun iptali istemine ilişkindir.
Yörede 1948 yılında 3116 sayılı Kanuna göre yapılıp kesinleşen orman kadastrosu ile 1986 yılında kesinleşen aplikasyon ve 2/B uygulaması vardır. Çekişmeli taşınmaz bu çalışmalarda Kızıltepe ve..Ormanı olarak sınırlandırılarak tapuya tescil edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre; çekişmeli taşınmazın kesinleşen orman kadastro sınırları içinde kaldığı belirlenerek yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak davanın reddine karar verildiğine göre her iki davalı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, hüküm yerinde, "1500.-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine" denilmiş olması doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu nedenle, hükmün 5. bendinde yazılı "...davacıdan alınıp davalıya..." ibaresi yerine; ".... davacıdan alınıp, red sebebi ortak olan davalılar Orman Yönetimi ve Hazineye verilmesine" ibaresi yazılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK"nın 438/7. maddesi gereğince düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 09/04/2015 günü oy birliği ile karar verildi.