Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/1786 Esas 2020/6344 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1786
Karar No: 2020/6344
Karar Tarihi: 02.11.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/1786 Esas 2020/6344 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kasko poliçesiyle sigortalı aracının, hastane otoparkında park halindeyken, davalıya ait hastane çatısının çökmesi sonucu hasar gördüğünü ve sigortalıya 2.576,00 TL hasar bedeli ödediklerini belirterek, bu bedelin 16.05.2012 tarihinden itibaren avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etti. Davalı ise kusur ve sorumluluğa itiraz ederek davanın reddini savundu. Mahkeme, idarenin eylemlerinden doğan davaların idari yargıda görülmesi gerektiği ve davada idari yargının görevli olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verdi. Bu karar Dairece bozuldu ve yapı sahibinin sorumluluğu hükümlerine göre davanın adli yargıda görülmesi gerektiği belirlendi. Yapılan yargılamada davanın kısmen kabulü ile 2.374,93 TL'nin avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verildi. Zararın, davalının maliki olduğu binanın bakımında gerekli özenin gösterilmesi halinde önlenebileceği için mücbir sebepten bahsedilemeyeceği ve davalının sorumluluğu kabul edildi. Kararda 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmaması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri: 492 Sayılı Harçlar Kanunu, Madde 13/J.

17. Hukuk Dairesi 2019/1786 E. , 2020/6344 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davacıya kasko poliçesiyle sigortalı aracın, hastane otoparkında park halinde bulunduğu esnada davalıya ait hastane çatısının çökmesiyle hasara uğradığını, sigortalıya 2.576,00 TL. hasar bedeli ödediklerini belirterek bu bedelin 16.05.2012 tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, kusur ve sorumluluğa itiraz ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve yapılan yargılama sonunda; idarenin eylemlerinden doğan davaların idari yargıda görülmesi gerektiği ve davada idari yargının görevli olduğu gerekçesiyle, davanın yargı yolu nedeniyle reddine dair verilen hükmün, davacı vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 11.02.2016 tarih, 2016/1089 Esas ve 2016/1546 Karar sayılı ilamı ile; "davalı bakanlığa yapı sahibi olması nedeniyle husumet yöneltildiği ve uyuşmazlığın yapı sahibinin sorumluluğu hükümlerine göre giderilmesi gerektiği, zarara sebep olan eylemin, davalı kamu idaresinin gördüğü kamu hizmetinin ifasıyla alakalı olmayıp hizmet kusurundan kaynaklanmadığı ve davada adli yargının görevli olduğu dikkate alınarak, işin esasına girilip karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesinin doğru görülmediği" gerekçesiyle karar bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 2.374,93 TL"nin 16.05.2012 tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; zararın, davalının maliki olduğu bina bakımında gerekli özenin gösterilmiş olması halinde önlenebilecek nitelikte olduğu dikkate alındığında, mücbir sebepten bahsedilemeyeceği için davalının sorumluluğuna ilişkin mahkeme kabulünün yerinde görülmesine göre; davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 02/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.