Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7932 Esas 2019/542 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7932
Karar No: 2019/542
Karar Tarihi: 21.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7932 Esas 2019/542 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında verilen para cezasının mükerrir kabul edilerek TCK'nin 58. maddesi gereğince özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verdi. Haksız tahrik oluşturan eylemin mağdurun, sanığa hakaret etmesinden ibaret olduğu kabul edilerek indirimin alt sınırdan yapılmadığı için sanığa eksik ceza tayini yapıldı. Anayasa Mahkemesi'nin kararı nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekti. Kararda, TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği belirtildi.
Detaylı Kanun Maddeleri:
-TCK'nin 58. maddesi: Mükerrirlere özgü infaz rejimi
-TCK'nin 3. maddesi: Orantılılık ilkesi
-5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi: İndirim sebepleri
-TCK'nin 53. maddesi: İhaleye fesat karıştırma, rüşvet ve menfaat sağlama suçları hakkında. Anayasa Mahkemesi tarafından bazı hükümleri iptal edilmiştir.
-6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi: kararın bozulması ve kazanılmış hakların saklı tutulması hakkındadır.

3. Ceza Dairesi 2018/7932 E. , 2019/542 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen Kızılcahamam Asliye Ceza Mahkemesinin 08.11.2012 tarih ve 2012/7 Esas - 2012/199 sayılı kararı ile verilen "500 TL" adli para cezasına ilişkin mahkumiyet kararının, şantaj suçundan verilen 1 yıl 3 ay hapis ve 25 gün karşılığı 500 TL adli para cezası olduğu, bu cezanın temyiz edildiği, 4. Ceza Dairesinin 13.12.2018 tarih, 2014/27660 Esas 2018/21761 Karar sayılı ilamıyla bozulduğu, bu nedenle tekerrüre esas alınmayacağı, böylece sanığın mükerrir kabul edilerek sanık hakkında verilen para cezasının TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
2) Haksız tahrik oluşturan eylemin mağdurun, sanığa hakaret etmesinden ibaret olduğunun kabulü karşısında, TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesine göre yapılan indirimin alt sınırdan (14) yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde (1/2) oranında uygulama yapılarak sanığa eksik ceza tayini,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına 21.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.