Danıştay 4. Daire 2016/20655 Esas 2020/5507 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/20655
Karar No : 2020/5507

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Danışmanlık Pazarlama Reklam Organizasyon
İnşaat Mühendislik İç ve Dış Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, defter ve belgelerinin incelemeye ibrazı edilmediğinden bahisle tarh edilen 2013/4,5,7,8,9,10,11,12 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; 2013 takvim yılına ilişkin … tarih ve … sayılı defter ve belge isteme yazısının, şirket yetkilisinin söz konusu yazıyı almaktan imtina etmesi üzerine … tarih ve … sayılı kanun ile Tebligat Kanunu'nun 21. maddesine eklenen bend ve 213 sayılı V.U.K.'nun 100-106 maddeleri gereğince kapıya yapıştırılmak suretiyle tebliğ edildiği görülmüş olup; söz konusu defter ve belge isteme yazısının, ilgilinin tebellüğden imtina etmesi üzerine yukarıda yer alan 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 102. maddesine göre ilgilinin önüne bırakılması suretiyle tebliğ edilmesi gerekirken Tebliğat Kanunu hükümlerine göre tebligatın yapıldığı, dolayısıyla defter ve belge isteme yazısının usulüne uygun bir şekilde tebliğ edilmediği anlaşıldığından, defter ve belgelerini incelemeye ibraz etme ödevini yerine getirmediğinden bahisle davacı şirket adına indirimlerin reddi ile beyannamelerin yeniden tanzimi suretiyle yapılan katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka uygunluk görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Usulüne uygun şekilde tebliğ edilmeyen defter ve belge isteme yazısı gereği usulsüz tebligat hükümlerinden dolayı temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun "Tebliğ yapılacak kimseler" başlıklı 94. maddesinde; "Tebliğ mükelleflere, bunların kanuni temsilcilerine, umumi vekillerine veya vergi cezası kesilenlere yapılır. Tüzel kişilere yapılacak tebliğ, bunların başkan, müdür veya kanuni temsilcilerine, vakıflar ve cemaatler gibi tüzel kişiliği olmıyan teşekküllerde bunları idare edenlere veya temsilcilerine yapılır. Tüzel kişilerin mütaaddit müdür veya temsilcisi varsa tebliğin bunlardan birine yapılması kafidir. Tebliğ, kendisine tebligat yapılacak kimsenin bulunmaması halinde ikametgah adresinde bulunanlardan veya işyerlerinde memur ya da müsdahdemlerinden birine yapılır. (Muhatap yerine bu şekilde kendisine tebliğ yapılacak kimsenin görüşüne nazaran 18 yaşından aşağı olmaması ve bariz bir surette ehliyetsiz bulunmaması gerekir.)" düzenlemesine yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; davacı şirkete ait defter ve belge isteme yazısının şirket müdürünün ikamet adresinde 22/01/2015 tarihinde tebliğine çalışıldığı, tebliğ edilememesi üzerine ise mahalle muhtarı ve düzenleyen memur imzası ile 22/01/2015 tarihli adres tespit tutanağı düzenlendiği, söz konusu tutanakta "mükellefin bulunamaması / tebligatı almaktan imtina etmesi" nedeniyle bilinen adresinde kapısına yapıştırılmak sureti ile tebligat yapıldığına ilişkin tespitlerde bulunulduğu, bu tespitlerin değerlendirilmesinden usulüne uygun şekilde düzenlenmiş adres tespit tutanağı ile defter ve belge isteme yazısına ilişkin tebligatın şirket müdürünün ikamet adresinde usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği sonucuna ulaşılmıştır.
Bu nedenle işin esası incelenerek bir karar verilmesi gerektiğinden Mahkeme kararında isabet görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 10/12/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.

(XX) KARŞI OY :
Her ne kadar Mahkemece irdelenmemiş olsa da somut olayda, davacının defter ve belgelerinin çalındığına ilişkin iddiasını ispatlayacak bir bilgi ve belgenin dosyaya sunulamadığı, bu sebeple mücbir sebep olmaksızın defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmeyen davacı hakkında yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığından, Dairemiz çoğunluk kararına gerekçe itibariyle katılmıyorum.