4. Ceza Dairesi 2014/14042 E. , 2018/2654 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık hakkında hakaret suçundan verilen miktar itibarı ile kesin olan hükmün temyiz edildiği ve mahkemenin sanık ...’ın temyiz isteminin reddine ilişkin kararı yasaya uygun bulunduğundan, bu karara karşı yapılan temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 315/2. maddesi gereğince REDDİNE, Yerel Mahkemenin ret kararının ONANMASINA,
B-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1-Aralarında önceden anlaşmazlık bulunan taraflardan sanığın, olay tarihinde, elinde bulunan ve ele geçmeyen kesici bir aletle müştekileri tehdit ettiğinin iddia edildiği olayda, tanıklardan ...’ın, soruşturma aşamasında, sanığın kesici aleti evinden getirdiğini söyleyip, kovuşturma aşamasında ise motorunun arkasından çıkardığını beyan ettiği kesici alet elindeyken, müştekilere yönelik küfür ederek, girdikleri işyerinin önüne geldiği yönünde anlatımda bulunmasına karşın, olay yerinde ağ tamiri yapan tanık ...’ın ise sanığın sinkaflı kelimeler dışında tehdit içeren bir söz söylediğini duymadığını ayrıca elinde de dikkat çekecek bir cisim görmediğini beyan etmesi ve oğlu olan tanık ...’ın da sanıkta kesici bir alet görmediğini söylemesi karşısında, beyanlar arasındaki çelişkilerin giderilmeye çalışılması giderilemediği takdirde yöntemince irdelenerek hangi anlatımın hangi nedenle üstün tutulduğunun açıklaması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, “müştekilerin beyanlarını destekleyen tanıklar ... ve ... ...’ın ifadelerinden anlaşılmakla” şeklindeki yerinde olmayan ve yetersiz gerekçeyle karar verilmesi,
2-Müştekilerden ...’in, sanığa “niye böyle yapıyosun” diye sorduğunda sanığın, kendisine hitaben “benim sorunum senle değil kardeşinle” diye cevap verdiğini beyan etmesi ve tanık ...’ın da, sanığın küfür ederken müştekilerden birisini mi yoksa ikisini de mi hedef aldığının farkında olmadığını söylemesi karşısında, bu husus tartışılıp açıklandıktan sonra TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Kabule göre de;
Belirtilen şekilde değerlendirme yapıldıktan sonra da, sanığın eyleminin TCK’nın 106/1-1. maddesi kapsamında kaldığının kabul edilmesi halinde ise; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
