Esas No: 2022/5190
Karar No: 2022/14137
Karar Tarihi: 10.08.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/5190 Esas 2022/14137 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın eski hale getirme talebi reddedilmiştir. Hükümlünün, cezaevindeyken verilen hükmün tebliği usulüne uygun olmadığını iddia etmesi üzerine yapılan incelemelerde, hükmün usulsüz kesinleştiği tespit edilmiştir. Ancak, hükümlü tarafından hüküm numarası belirtilerek yapılan tekerrür hükümlerinin kaldırılması talebi kabul edilmiştir. Temyiz istemi reddedilmiştir. Mahkemenin kararı, Tebligat Kanunu'nun 32. maddesi uyarınca, tebliğ usulüne aykırı olsa bile muhatabın tebliğe muttali olması durumunda muteber sayıldığı gerekçesiyle onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- T.C. Anayasası'nın 40/2 maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 35/3 ve 232/6. maddeleri
- Tebligat Kanunu'nun 32. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Hükümlünün 05.08.2022 tarihli eski hale getirme dilekçesinde ileri sürdüğü gerekçeyi destekler herhangi bir bilgi ve belgenin dilekçe ekinde ve dosya kapsamında bulunmaması nedeniyle eski hale getirme talebi yerinde görülmeyerek yapılan incelemede;
Hükümlünün yokluğunda verilen hükmün, cezaevinde bulunan hükümlüye T.C.Anayasası’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 35/3 ve 232/6.maddelerinde öngörülen yöntemlere uygun olarak gerekli açıklama ve uyarılar yapılmadan 17.03.2015 tarihinde tebliği usulüne uygun değil ise de; hükümlünün usulsüz kesinleşen mahkumiyet kararının esas ve karar numaralarını belirterek 24.06.2019 tarihinde hakkında uygulanan tekerrür hükümlerinin kaldırılmasına dair dilekçe vermesi karşısında, Tebligat Kanunu'nun 32. maddesinde “tebliğ usulüne aykırı yapılmış olsa bile, muhatabı tebliğe muttali olmuş ise muteber sayılır" hükmü uyarınca, hükümlünün ilgili kararı en aleyhe kabulle 24.06.2019 tarihinde öğrendiğinin kabulü ile yasal süresinden sonra 06.01.2022 ve 11.02.2022 tarihli dilekçeler ile temyiz ettiği anlaşılmakla; temyiz isteminin reddine dair Mahkemenin 08.02.2022 tarihli ek kararında bir isabetsizlik bulunmadığı ve hükümlünün temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA, 10.08.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
