Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a-4, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, katılan vekili Av. ..."nin gösterilmemesi, mahallinde ilavesi mümkün noksanlık olarak kabul edilmiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura, beraatine karar verilmesi gerektiğine, mahalli Cumhuriyet savcısının sonuç cezanın 18.000 TL olması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Dairemizin 28.10.2013 tarih 2013/19971 esas, 2013/23656 karar sayılı ilamı ile "Olay günü sanığa ait iki katlı inşaatın 2. kat tavanına beton dökümü esnasında, sıva ve şap ustası olup aynı zamanda sanıkla komşu olan ölenin, tavana dökülen betonun düzeltmesinde kullanılan 3,2 metre uzunluğundaki alüminyum mastarın, binaya 135 cm mesafede bulunan enerji nakil hattına teması sonucu elektrik akımına kapılarak 13.10.2009 tarihinde hastanede gördüğü tedavi esnasında, elektrik akımı sonucu oluşan yanık ve komplikasyonlar nedeniyle yaşamını kaybetmesiyle sonuçlanan olayda; oluşa ve dosya kapsamındaki delillerle uyumlu inşaat mühendisleri ve makine mühendisi tarafından düzenlenen 22.04.2010 tarihli bilirkişi raporu ile soruşturma aşamasında alınan ve anılan raporla paralellik arz eden 04.03.2010 ve 17.03.2010 tarihli bilirkişi raporlarına göre, bahçesindeki ağacı elektrik tellerine temas etmeyecek şekilde budamayan, binasında yapılan çalışmalara başlamadan önce, gerilim altındaki iletkenlere yaklaşması gereken kimselerin korunmasını sağlayacak tedbirlerin alınmasını sağlamayan, bu nedenle meydana gelen olayda tali derecede kusurlu olduğu anlaşılan bina sahibi sanığın, atılı suçtan mahkûmiyeti yerine; yazılı şekilde beraatine karar verilmesi," şeklinde sanığa tali kusur izafe edilmesine ve mahkemenin 18.12.2014 tarihli celsede söz konusu ilama uyulmasına karar verilmesine rağmen, yeniden rapor alınıp bu rapor doğrultusunda hatalı şekilde değerlendirme yapılıp sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile oluşa uygun olmayacak derecede fazla surette ceza tayini suretiyle, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1-Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında 5237 sayılı TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi,
2-Sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine ve TCK"nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30/09/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.