Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1100 Esas 2020/2410 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1100
Karar No: 2020/2410
Karar Tarihi: 01.07.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1100 Esas 2020/2410 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2019/1100 E.  ,  2020/2410 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : .... Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi
    - K A R A R -
    Davacı vekili, dava dışı işçi tarafından müvekkili ve davalılar aleyhine açılan işe iade davası sonucunda verilen kararın takibe konulması üzerine müvekkilinin yaptığı ödemeden davalı alt işverenlerin sorumlu olduğunu ileri sürerek, ödenen bedelin ödeme tarihinden itibaren faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında düzenlenen sözleşme ve eki şartnamenin 47/4 ve 47/6 maddesi gereğince sorumluluğun davalı alt işveren tarafından yüklenildiği gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiş, davalı vekilinin istinaf başvurusu .... Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesince verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, esastan reddine karar verilmiştir.
    İstinaf kararını ,taraf vekilleri temyiz etmiştir.
    HMK"nın geçici 1/2. maddesi gereğince 01.10.2011 tarihi ve sonrasında açılmış davalar için HMK"nın hükümlerine göre temyize tabi olması halinde HMK’daki kesinlik sınırı uygulanacaktır.
    Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesinin miktar veya değeri 40.000,00 Türk lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararları verildiği anda kesin olup temyiz edilemez. (HMK"nın 362/1-a). HMK"nın ek 1. madde gereğince Bölge Adliye Mahkemesi kararları yönünden 2017 yılı için temyiz kesinlik sınırı 41.530,00 TL’dir.
    Rücuen tazmini talebine konu olan 1.961,30 TL miktarı itibariyle temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz isteminin hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 01.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.