MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : ..., ..., ..., ..., ..., Hazine
SUÇ : Sanık ... hakkında zimmet, sanık ... hakkında ikna suretiyle irtikap ve zimmete yardım etme
HÜKÜM : Sanık ... hakkında mağdurlar ..., ... ve ..."e yönelik eylemlerinden dolayı iki kez ikna suretiyle irtikap, mağdur ..."a yönelik eyleminden ötürü zimmet suçuna yardım etme suçlarından mahkumiyet, mağdur ..."ya yönelik eyleminin güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu kabulüyle şikayetten vazgeçme nedeniyle düşürülme, sanık ... hakkında ise mağdur ..."a yönelik eyleminden dolayı zimmet suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Şikayetten vazgeçme nedeniyle kurulan düşürülme hükmünü temyizde hukuki yararı bulunmayan sanık ... müdafin temyiz talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin sanıklar müdafilerin müvekkilleri haklarında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında zimmet, sanık ... hakkında zimmete yardım etme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;

Sanıklardan Fehmi hakkında TCK"nın 247/1, 249, 39, 62. maddelerinin bu sıra dahilinde uygulanması gerektiğinin nazara alınmaması sonuç ceza doğru belirlendiğinden bozma sebebi yapılmamış, TCK"nın 53/1. maddesinin sanıklar hakkında Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak gereği yerine getirilmiş, delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanıklar müdafilerin temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen husus dışında usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında ikna suretiyle irtikap suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanığın sübutu kabul edilen ikna suretiyle irtikap suçunun 5237 sayılı TCK"nın 250/2. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, son eylemin gerçekleştiği 2007 yılının Kasım ayı olan suç tarihi ile inceleme günü arasında bu sürenin dolduğu anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanık hakkında açılan kamu davalarının aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı sebebiyle DÜŞMESİNE 01/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.