Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/13435 Esas 2016/11451 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ceza miktarına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçunun CMK"nın 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, katılan ..."in, soruşturma evresinde uzlaşmak istediğini beyan ettiği, sanığa ise aşamalarda uzlaşma hususunun sorulmadığı, buna göre, sanığa uzlaşmanın hukuki sonuçları hatırlatılarak usul ve yasaya uygun şekilde uzlaşma teklifinde bulunup, uzlaşmak isteyip istemediği sorularak kabul etmesi halinde mahkemece 5271 sayılı CMK"nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşma hükümlerinin uygulanarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği dikkate alınmadan, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Olay nedeniyle nitelikli şekilde yaralanan ve suç ve inceleme tarihi itibarıyla 18 yaşından küçük olan mağdur-küçük ..."e zorunlu vekil ataması yapılmayarak CMK"nın 234/2. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
3-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezası TCK"nın 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine rağmen, aynı Kanunun 51/3. maddesi gereğince hakkında denetim süresinin belirtilmemesi,
4-Sonuç olarak 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilen ve cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 51/7-8. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi halinde cezanın kısmen veya tamamen infazına karar verileceğinin ve denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının kararda belirtilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.