16. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/11201 Karar No: 2015/1541
Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2014/11201 Esas 2015/1541 Karar Sayılı İlamı
16. Hukuk Dairesi 2014/11201 E. , 2015/1541 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kadastro sonucu ..... Mahallesi çalışma alanında bulunan temyize konu 157 ada 1, 158 ada 23, 159 ada 1, 160 ada 6, 11 ve 161 ada 16 parsel sayılı 756.70, 445.81, 452.43, 424.40, 3.692.77 ve 70.49 metrekare yüzölçümündeki taşınmazlar irsen intikal, taksim ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle eşit olarak davalılar ... ve ... adlarına tespit ve tescil edilmiştir. Davacılar, çekişmeli taşınmazların ortak muris ....’den intikal ettiği ve taksim edilmediğini ileri sürerek dava açmışlardır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne, çekişmeli taşınmazların tapu kayıtlarının iptali ile miras payları oranında ....... Sulh Hukuk Mahkemesinin (kapatılan) 2010/88 Esas, 2010/80 Karar sayılı veraset ilamında gösterilen .... mirasçıları adlarına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili ile yargılama giderleri yönünden davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillere yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı ... vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak; keşifte belirlenen değer üzerinden eksik harç tamamlatılmadığına göre davacılar lehine dava dilekçesinde gösterilen değer üzerinden harç ve vekalet ücreti belirlenmesi gerekirken, keşifte belirlenen değer üzerinden davalı aleyhine harç ve vekalet ücretine hükmedilmesi isabetsiz olduğu gibi, davaya cevap süresi içerisinde davalı ..... tarafından dava kabul edilmiş olup, adı geçen davalı davanın açılmasına da sebebiyet vermediğinden 6100 sayılı HMK’nın 312/2. maddesindeki “davalı, davanın açılmasına kendi hal ve davranışıyla sebebiyet vermemiş ve yargılamanın ilk duruşmasında da davacının talep sonucunu kabul etmiş ise yargılama giderlerini ödemeye mahkum edilmez” şeklindeki yasal düzenleme karşısında davalı aleyhine yargılama giderine hükmedilmemesi gerekirken, bu husus göz ardı edilerek hükümde adı geçen davalının yargılama giderlerinden sorumlu tutulması da isabetsiz olup, davalıların temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde bulunduğundan kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz eden davalılara iadesine, 02.03.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.