4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/1352 Esas 2017/5537 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Adli sicil kaydı bulunmayan sanığın talimat Mahkemesi tarafından alınan savunmasında lehine olan yasa hükümlerinin uygulanması talebinde bulunduğu, ancak talimat evrak ekinde KEMT bulunmadığından sanığın kamu zararından haberdar olmadığı gözetilmeden CMK.nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine engel hali bulunmayan sanığa dava konusu eşyanın bilirkişi tarafından belirlenen CİF değeri üzerinden ... idaresince hesaplanacak "eşyanın ithalinde öngörülen ... vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplam tutarı" olan miktarın kamu zararı olduğunun bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/9. madde ve fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, oluş ile bağdaşmayan şekilde, sanığın kişilik özellikleri, duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurulduğunda yeniden suç işlemeyeceği hususunda Mahkemede kanaat meydana gelmediğinden bahisle yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Sanık lehe hükümlerin uygulanmasını talep ettiğinden TCK.nun 62. maddesinin karar yerinde tartışılması ve sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken bu husus tartışılmadan yazılı şekilde hüküm tesisi,
3-Sanığın savunması talimatla alındığı ve Mahkeme tarafından pişmanlığının değerlendirilmesi mümkün olmadığı halde, sanığın yargılama sürecinde tekrar suç işlemeyeceği hususunda pişmanlık gösterdiği yönünde mahkemede kanaat oluşmadığı, gerekçesiyle TCK.nun 51. maddesinin uygulanmaması,
Kabule göre ise;
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.