8. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/8814 Karar No: 2019/3103 Karar Tarihi: 25.03.2019
Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/8814 Esas 2019/3103 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir dava sonucunda, maddi tazminat talebini kabul etti ancak manevi tazminat talebi konusunda görevsizlik kararı verdi. Davalı vekili, kararı temyiz etti. Yapılan incelemelerde, mahkeme, kabul edilen tazminat miktarını geçecek şekilde maktu vekalet ücretine hükmettiği için yasal düzenlemeye aykırı hareket ettiği belirlendi. Ancak, bu hata düzeltildi ve karar onandı. HMK'nin geçici 3. maddesi yollaması ile HMK'nin 304. maddesi (1086 sayılı HUMK'un 438/7. fıkrası) hükümlerine göre bu düzeltme yapıldı.
8. Hukuk Dairesi 2017/8814 E. , 2019/3103 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Maddi ve Manevi Tazminat
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, maddi tazminat talebinin kabulüne, manevi tazminata ilişkin talep hakkında mahkemenin görevsizliğine karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü. KARAR Dava dilekçesinde 1.000,00 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesi istenmiş, mahkemece manevi tazminat yönünden davanın reddine, maddi tazminat yönünden ise davanın kabulü ile 1.000,00 TL tazminat ile davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan A.A.Ü.T. uyarınca 1.800,00 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesi üzerine, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1.Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine, takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. 2.Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13. maddesinde “(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.” şeklinde düzenleme yapılmıştır. Mahkemece anılan yasal düzenleme göz ardı edilerek, kabul edilen tazminat miktarını geçecek şekilde maktu vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de, bu yanılgının düzeltilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden bozma nedeni yapılmamış, hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan sebeplerle hüküm fıkrasının 4. bendinde bulunan "1.800 TL" ibaresinin çıkartılarak, yerine "1.000 TL" ibaresinin yazılmak suretiyle 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollaması ile HMK"nin 304. maddesi (1086 sayılı HUMK"un 438/7. fıkrası) gereğince hükmün düzeltilmesine ve DÜZELTİLMİŞ BU ŞEKLİ İLE ONANMASINA, diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1) nolu bentte gösterilen nedenle reddine, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 25.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.