Posta, Telgraf ve Telefon İşletmesinin haberleşme araçlarını veya banka veya kredi kurumlarını veya herhangi bir kamu kurum ve kuruluşunu vasıta olarak kullanmak suretiyle dolandırıcılık suçundan sanık ...’un, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 504/3, 522/1, 523, 58/son, 59/2, 72 ve 647 sayılı Kanun’un 4/1. maddeleri uyarınca 1.180,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/04/2007 tarihli ve 2005/139 esas, 2007/150 sayılı kararıyla ilgili olarak memnu hakların iadesi talebi hakkında anılan kararda memnu haklar ile ilgili bir karar verilmediğinden talebin reddine ilişkin aynı Mahkemenin 28/12/2015 tarihli ve 2005/139 esas, 2007/150 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 29/10/2016 gün ve 94660652-105-44-5555-2016 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/11/2016 gün ve 2016/386287 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, adı geçen sanığın 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’na aykırı davranmak suçundan almış olduğu mahkumiyet kaydının 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu"nun 14 ve geçici 2. maddeleri gereğince arşive alınmış olduğu ve aynı Kanun"un 6290 sayılı Kanun ile değişik 12. maddesi gereğince arşive alınma koşullarının oluştuğu tarihten itibaren yasaklanmış hakların geri verildiği tarihe göre arşivden silinme süresi hesaplanacağı, somut olayda mahkemesince mahkumiyet kararında yasaklanmış hak bulunmadığı gerekçesi ile sanığın memnu hakların iadesi talebinin reddine karar verilmiş ise de, sanık hakkında adli sicil arşiv kaydının bulunmasının yasaklanmış hak kavramına dahil olduğu, sanığın cezasının infaz edildiği 08/03/2007 tarihinden itibaren 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu"nun 13/A. maddesinde yer alan 3 yıllık sürenin dolduğu ve sanığın daha sonra yeni bir suç işlememiş olduğu cihetle, mahkemesince yapılacak değerlendirmede sanığın hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda kanaate ulaşılması durumunda yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilmesi gerektiği gözetilmeden, memnu hakların iadesi talebinin reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
İhbarname içeriğinde hükümlü hakkında memnu hakların iadesi talebine ilişkin uygulanan mahkumiyet kaydında yer alan suçun, ilk paragrafta dolandırıcılık olarak doğru gösterilmesine rağmen, istem kısmında talebin 5846 sayılı Kanun’a aykırı davranmak suçundan verilen kayda ait olduğuna dair ibarenin sehven yazıldığı belirlenerek yapılan incelemede;
5352 sayılı Adli Sicil Kanunu’na 5560 sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun"un 38. maddesiyle eklenen 13/A maddesinde, 5237 sayılı TCK dışındaki kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkûmiyete bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebileceği, bunun için, Türk Ceza Kanunu"nun 53. maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları saklı kalmak kaydıyla, mahkûm olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması gerektiği belirtilmektedir. Yasaklanmış hakların geri verilmesi için cezanın infaz edilmiş olması ve kişinin infazın tamamlanmasından itibaren üç yıllık süre içerisinde yeni bir suç işlememesi ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda mahkemede bir kanaatin oluşması gerekecektir.
Bu itibarla, mahkûm olduğu hapis cezası infaz edilmiş olan hükümlünün talebinin yukarıda izah edilen 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu’na eklenen 13/A maddesi kapsamındaki yasaklanmış haklarının iadesi niteliğinde olup, mahkemece talebin kabulü ile bu yönde araştırma yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinden kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 28.12.2015 gün ve 2005/139-2007/150 sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca BOZULMASINA, sonraki işlemlerin merciince yerine getirilmesine, 23.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.