Esas No: 2022/4217
Karar No: 2022/5256
Karar Tarihi: 20.06.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4217 Esas 2022/5256 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın kasten yaralama suçundan cezalandırılmasına dair karar, Yargıtay'ın kanun yararına bozması sonrasında yeniden görülen davada, sanığın hapis cezası 3 ay 10 gün olarak onanmıştır. Kararda, ceza maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 62, 53 ve 58. maddeleri uygulanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER :1) ... 61. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/02/2019 tarih ve 2017/601 Esas, 2019/210 Karar sayılı kararı ile; sanığın kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 3 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına dair kararı,
2)Bu kararın Yargıtay (Kapatılan) 3. Ceza Dairesinin 13/01/2020 tarih, 2019/19319 Esas ve 2020/645 Karar sayılı ilamı ile kanun yararına bozulması üzerine;
3) ... 61. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/02/2021 tarih, 2020/229 Esas ve 2021/49 Karar sayılı kararı ile; sanığın kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına dair kararı
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece kanun yararına bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 21.05.2021 tarih ve 2021/737 Esas, 2021/1644 Karar sayılı kararı ile incelemeye konu dava dosyası, kanun
yararına bozma kararı sonrasında verilen hükmün temyiz yasa yoluna tabi olduğundan bahisle Yargıtay'a gönderilmiş ise de;
Yargıtay (Kapatılan) 3. Ceza Dairesinin 13.01.2020 tarih, 2019/19319 Esas ve 2020/645 Karar sayılı ilamının temyiz incelemesine ilişkin olmayıp, ilk derece mahkemesince 26.02.2019 tarihinde verilen kararın istinaf edilmeden kesinleşmesi üzerine kanun yararına bozma istemine ilişkin olduğu, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun temyize ilişkin 305 ila 326. maddelerinde düzenlenen yasa yoluna tabi bir incelemenin yapılmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 8/1. maddesinin, "Bölge adliye mahkemelerinin, 26.09.2004 tarih ve 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun'un geçici 2'nci maddesi uyarınca Resmî Gazete'de ilân edilecek göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 322'nci maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ilâ 326'ncı maddeleri uygulanır. (Ek cümle: 1.7.2016-6723/33 md.) Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez." şeklinde düzenlendiğinden; temyize konu hükmün bölge adliye mahkemelerinin göreve başladığı 20.07.2016 tarihinden sonra verilmiş bulunması nedeniyle kanun yolu incelemesinin istinaf olduğu anlaşılmakla; temyiz dilekçesi istinaf talebi mahiyetinde kabul edilerek, gereği mahallinde değerlendirilmek üzere dosyanın incelenmeksizin iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.