Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3962 Esas 2022/5326 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/340 E., 2020/490 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Didim(Yenihisar) 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.02.2010 tarihli ve 2009/492 Esas, 2009/781 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ve aynı maddenin birinci fıkrasının son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmedilerek 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın 09.03.2010 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.

2. Didim(Yenihisar) 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.03.2016 tarihli ve 2016/25 Esas, 2016/229 Karar sayılı kararı ile sanığın, tabi tutulduğu denetim süresi içinde yeni bir kasıtlı suç işlediğinin ihbarı üzerine 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onbirinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanması ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ve aynı maddenin birinci fıkrasının son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

3. Didim(Yenihisar) 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.03.2016 tarihli ve 2016/25 Esas, 2016/229 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 09.07.2020 tarihli ve 2020/2772 Esas, 2020/9140 Karar sayılı ilâmıyla;
"1)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 sayılı Kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre de;
2)Oluş, iddia, sanık savunması ve mağdur beyanı ile sanığın eylemi neticesinde mağdurda meydana gelen yaralanmanın niteliği karşısında, sanığın yargılama konusu eylemini, 5237 sayılı TCK’nin 6/1-f maddesi kapsamında silahtan sayılan “votka bardağı” ile işlediği sabit olmakla, sanık hakkında hüküm kurulurken, TCK’nin 86/1. maddesine göre belirlenen temel cezada, aynı Kanun’un 86/3-e maddesi gereği (½) oranında artırım yapılması gerekirken, “sağlam bardağın silah vasfında olmadığının kabul edildiği” şeklindeki yasal olmayan gerekçe TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmek ve keza aynı Kanun’un 87/1-son maddesi gereği belirlenmesi gereken ceza miktarının “5 yıl” hapis cezası yerine “3 yıl” hapis cezası olarak tespiti suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
3)Sanığın, mağdurun kendisine küfür etmesi üzerine eylemini gerçekleştirdiği şeklindeki aksi ispat olunamayan savunması gereği sanık hakkında TCK’nin 29. maddesi gereği haksız tahrik hükümlerinin uygulandığı anlaşılmakla, sanık hakkında kurulan hükümde, TCK'nin 3. maddesinde belirtilen “orantılılık ilkesi” dikkate alınarak, TCK’nin 29. maddesi gereği haksız tahrik hükmü gereği asgari oranda (1/4) indirim yapılması gerekirken, (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
4)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,"
Nedenleriyle bozulmasına ve 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sonuç ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına karar verilmiştir.

4. Didim(Yenihisar) 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.12.2020 tarihli ve 2020/340 Esas, 2020/490 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ve aynı maddenin birinci fıkrasının son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına; ancak, 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sonuç ceza bakımından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması suretiyle neticeten 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.


II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi; hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Sanığın, eski kız arkadaşı ile arkadaşlık kuran mağdurla tartıştığı, mağdurun hakaret etmesi nedeniyle sanığın elindeki votka bardağıyla mağdurun yüzüne vurarak yüzde sabit iz meydana gelecek şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Sanığın, üzerine atılı suçlamayı ikrar ettiği belirlenmiştir.

3. Sanığın eylemi neticesinde mağdurda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak; Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı ... Adlî Tıp Şube Müdürlüğü tarafından tanzim olunan 14.01.2010 tarihli; "Alın sol yanda dikey uzanan 1x0,2 cm.'lik, 2x0,2 cm.'lik 2 adet; üst kısımda 1 cm.'lik 3 adet kuyruğu bulunan arada 1,5x0,3 cm.'lik uzunluğunda dikey nedbe dokusu, ciltten koyu renkte ve hafif kabarık görüntüsüyle, basit bir tıbbî müdahale ile giderilemez, yüzde sabit iz niteliğindedir." görüşünü içerir adlî muayene raporu dava dosyasında mevcuttur.

4. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (3) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verildiği ve gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Sanık hakkında kurulan hükümde, 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ve aynı maddenin birinci fıkrasının son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildikten sonra bozma öncesi hükme yönelik aleyhe temyiz bulunmadığı gözetilerek 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sonuç ceza bakımından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması suretiyle infazın 1 yıl 3 ay hapis cezası üzerinden yapılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde "1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına" karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuş ise de söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (1) numaralı paragrafta açıklanan nedenle Didim(Yenihisar) 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.12.2020 tarihli ve 2020/340 Esas, 2020/490 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında 1412 sayılı Kanun'un 326 ncı maddesinin son fıkrasının uygulandığı paragrafta yer alan "1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına" ifadesinin hükümden çıkarılmasına ve yerine "infazın 1 yıl 3 ay hapis cezası üzerinden yerine getirilmesine" ifadesinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.06.2022 tarihinde karar verildi.